تاثیرات پنهان قوانین پولشویی در بازار رمز ارزها
با توجه به این که مدتی است صحبت از تصویب قوانینی در زمینه مقابله با پولشویی در بازار رمز ارزها به گوش می‌رسد، در این مطلب جا دارد نگاهی به تاثیرات مثبت تصویب این قوانین بر حوزه کریپتوکارنسی بیندازیم؛ قوانینی که می‌توانند موجبات افزایش اعتماد را در این فضا فراهم کنند.
تاثیرات پولشویی در بازار رمز ارزها
جریان سریع پول دیجیتال در سراسر دنیا، در کنار تهدیدات فزاینده حملات تروریستی و کارتل‌های قدرتمند جنایی، باعث شده این بحث، ضرورتی مضاعف پیدا کرده و دولت‌ها به دنبال تدوین قوانین و مقرراتی در این زمینه باشند.
واضح است که این اقدامات در برخی مواقع نگرانی بسیاری از نهادهای قدرت را در خصوص رمز ارزها بر می‌انگیزاند، چرا که در حوزه رمز ارزی به راحتی نمی‌توان منشأ پول‌ها را ردیابی کرد.
نمونه الف: AMLD5 یک قانون اروپایی است که کسب و کارهای رمز ارزی را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم جدید از نهادهای قضایی مختلف نشان‌دهنده‌ی توجه فزاینده‌ای است که بیش از پیش به سوی این مشکل جلب می‌شود. مثل همیشه، عدم توجه به تطابق‌های قانونی در بازه زمانی کوتاه مدت از لحاظ افزایش هزینه‌ها و کاهش حریم خصوصی مشکل‌ساز شده است. علاوه بر این، نشانه‌هایی مبنی بر این وجود دارد که قانون‌گذاران هنوز به طور کامل نحوه عملکرد این فن‌آوری را درک نکرده‌اند.
ولی در بازه‌های زمانی بلند مدت‌تر، حتی سخت‌گیرانه‌ترین پیش‌نیازها هم رو به پیشرفت حرکت خواهند کرد و احتمالا توسعه این فضا را به روش‌های غیرمنتظره تسریع خواهند نمود.
تاریخچه
در ژوئن سال ۲۰۱۸، پارلمان و شورای اروپا قوانین ضدپولشویی (AML) خود را به‌روز کرد. این قوانین حالا تحت عنوان AMLD5 شناخته می‌شود و ضرب‌العجل اجرای آن برای ماه ژانویه سال ۲۰۲۰ تنظیم شده است.
بر اساس این قوانین جدید، همه‌ی صرافی‌ها و کیف پول‌های رمز ارزی که در اروپا فعالیت می‌کنند، باید از سازوکارهای سفت و سختی در زمینه‌ی شناسایی مشتریان (KYC) استفاده نمایند و با نهادهای قانونی محلی همکاری داشته باشند. علاوه بر این، از آن‌ها خواسته شده تا تراکنش‌ها را تحت نظارت قرار داده و فعالیت‌های مشکوک را گزارش کنند.
نگرانی در خصوص جابجایی‌های غیرقانونی پول فقط محدود به اروپا نیست. صرافی آمریکایی Bittrex نیز به خاطر عدم تبعیت از مقررات KYC و AML از دریافت مجوز BitLicense محروم شدند.
در مقیاس‌های گسترده‌تر، در دسامبر سال گذشته، رهبران گروه ۲۰ وعده دادند تا قوانین جامع ضدپولشویی را توسعه بدهند تا داراییهای رمز ارزی تحت پوشش این قوانین قرار بگیرند. از آن سو، FATF هم که یک سازمان میان دولتی برای مقابله با پولشویی است، می‌خواهد تا ماه ژوئن امسال قوانین و مقررات جدیدی برای فعالیت صرافی‌های رمز ارزی در سراسر دنیا وضع کند.
ترس عمیق‌تر از شمشیر می‌بُرد
پیش‌نویس مربوط به مقررات FATF در ماه فوریه‌ی امسال منتشر شد. یکی از تحلیل‌گران شرکت Chainlysis، چند وقت پیش در واکنش به این پیش‌نویس اعلام کرد که آگاهی از جزئیات این قوانین همیشه ممکن نیست، و در اکثر مواقع صرافی‌ها نمی‌دانند که مقصد جابجایی‌های مالی کیف پول متعلق به یک صرافی است یا کیف پول شخصی.
از طرف دیگر، به نظر می‌رسد که کمیسیون اتحادیه اروپا با اشراف بر همین موضوع سعی دارد که تا ابتدای سال ۲۰۲۲ متمم‌هایی درباره‌ی خود-اظهاری توسط صاحبان ارزهای مجازی و حفظ این اطلاعات در پایگاه‌های اطلاعاتی دولتی تدوین کند تا هویت و آدرس کیف پول کاربران در اختیار نهادهای قانونی قرار بگیرد.
برخی از کاربران عقیده دارند که این اتفاق می‌تواند با هدف اصلی رمز ارزها در تناقض باشد. چون رمز ارزها به وجود آمده‌اند تا کنترل دولتی را از بین برده و با سانسور مقابله کنند.
شمار دیگری از کاربران می‌گویند این قوانین باعث کاهش شفافیت صرافی‌های رمز ارز-به-رمز ارز و یا صرافی‌های غیرمتمرکزی می‌شود که خارج از حوزه‌ی قوانین AMLD5 قرار می‌گیرند.
علاوه بر این، از ریسک‌های تجاری نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. هزینه‌های اجرایی برای هر پروژه‌ای نگران‌کننده هستند و بار اضافه‌ای که نیاز به ثبت گزارش‌ها ایجاد می‌کند، می‌تواند سرعت رشد و حرفه‌ای‌تر شدن زیرساخت‌های بازار را کم کند.
ترس را به نقطه قوت خود تبدیل کنید
اگرچه برخی از این نگرانی‌ها به‌جا هستند، اما این قوانین ضدپولشویانه بیشتر از آن که به این فضا آسیب بزنند، به آن کمک خواهند کرد.
اولا AMLD5 شاید برای نخستین بار تعریف مشخصی برای ارزهای مجازی ارائه کرده باشد:
نمود دیجیتالی ارزشی که توسط بانک‌های مرکزی یا نهادهای عمومی قدرت صادر یا تضمین نشده و لزوماً به ارزهای قانونی وابسته نیست و به لحاظ ارزی یا پولی وضعیت حقوقی مشخصی ندارد، اما توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی به عنوان شکلی از مبادله‌ی ارزش پذیرفته شده و می‌تواند به صورت الکترونیکی جابجا، ذخیره و معامله شود.
استفاده از عبارت «شکلی از مبادله ارزش» می‌تواند به کارآفرینان و وکلای حقوقی اجازه دهد تا امکان گسترش نوآوری‌ها را داشته باشند و قانون‌گذاران نیز بتوانند مبنایی برای توسعه‌ی تعاریف جامع‌تر به دست آورند.
نکته مثبت بعدی افزایش اعتماد بانک‌ها برای کار کردن با صرافی‌های رمز ارزی خواهد بود. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث شده کسب و کارهای فعال در حوزه ارزهای مجازی نتوانند به راحتی حساب بانکی باز کنند، همین نگرانی‌های مربوط به بحث پولشویی بوده است. اگر این نگرانی‌ها را کنار بگذاریم، با دسترسی به شبکه‌ی بانکی بستر مناسب‌تری برای فعالیت در فضای رمز ارزها به وجود می‌آید. این اتفاق از سوی دیگر باعث بهبود وجهه‌ی عمومی بازار و نقدینگی آن خواهد شد و همچنین نوسانات آن را کاهش خواهد داد.
از ترس خود مثل یک زره استفاده کنید
رشد نقدینگی رمز ارزها فقط باعث افزایش قیمت آن‌ها نمی‌شود: این اتفاق به افزایش اشتیاق مردم نسبت به این حوزه و سهولت استفاده از فن‌آوری‌های زیربنایی برای مصارف ردیابی کمک خواهد کرد.
همان طور که Chainlysis درباره‌ی FATF گفته بود، استفاده‌ی کارآمد از فن‌آوری بلاک چین می‌تواند به کاهش امکان استفاده از رمز ارزها برای پولشویی کمک کند، و در نهایت فعالان بازار را به سوی همکاری همزمان با نهادهای قانونی، و در عین حال به تبعیت از قوانین مربوط به حریم خصوصی، سوق دهد.
اشتراک‌گذاری آدرس کیف پول با مشارکت‌کنندگان بازار در سایر حوزه‌های قضایی با اشتراک‌گذاری اطلاعات هویتی شخصی دقیقا یکسان نیست و باعث تخطی از قوانین سخت‌گیرانه‌ی حریم خصوصی اروپا نمی‌شود. این کار باعث می‌شود که نهادهای اجرایی قانون راحت‌تر بتوانند فعالیت‌های مشکوک را تحت نظر قرار داده و ضمن محافظت از حریم خصوصی کاربران آن‌ها را بررسی کنند تا در نهایت مشخص شود که اطلاعات بیشتری لازم دارند یا نه.
علاوه بر این، سوابق تراکنش‌ها که بر روی بلاک چین‌های عمومی ذخیره می‌شود به یکپارچکی اطلاعات اعتبار بیشتری می‌بخشد و مانع از دستکاری مدارک یا بروز خطاهای انسانی می‌گردد. مجریان قانون با کمک داراییهای مبتنی بر بلاک چین می‌توانند نسبت به پول‌های فیات آثار به‌جا مانده بیشتری از اطلاعات مدنظر خود در دسترس داشته باشند. در یک بازه‌ی زمانی بلند مدت‌تر و با کمک تحلیل‌های پیچیده‌تر، الگوهای بهتری به دست می‌آید که به مجریان قانون اجازه می‌دهد استراتژی‌های بهتری اتخاذ کنند تا در نهایت هزینه‌ی کمتری برای نظارت بر رفتار کاربران بپردازند.
در آن صورت حتی ممکن است وارد دنیایی شویم که قانون‌گذاران در آن رمز ارزها را به عنوان یک گزینه‌ی «تمیزتر» در نظر بگیرند. این اتفاق می‌تواند عموم مردم را به سوی استفاده از رمز ارزها برای جابجایی‌های بین‌المللی پول ترغیب کند. و به حمایت رسمی‌تر در حوزه‌ی نوآوری‌ها پولی، حتی از سوی خود بانک‌های مرکزی، منجر شود و نهایتا سیستم بانکداری موجود را متحول کند.
با همه‌ی این تفاصیل، آن‌چه که تاکنون به عنوان بزرگ‌ترین تهدید رمز ارزها دیده‌ایم، ممکن است روزی به بزرگ‌ترین فرصت و شانس آن‌ها تبدیل شود.