SegWit2x چیست؟ آنچه باید بدانید

ریشه SegWit2x به سال‌ها پیش و زمانی برمی‌گردد که جامعه بیت‌کوین بر سر مقیاس پذیری این ارز به منظور پاسخ‌دهی به حجم فزاینده‌ تراکنش‌های شبکه، دچار بحث و اختلاف نظر بود. گروهی که در اصل از ماینرهای بزرگ تشکیل شده بود عقیده داشتند که اندازه بلاک ها در بلاک چین بیت کوین باید از ۱ مگابایت به مقدار بزرگتری افزایش پیدا کند. بلاک ها هر ده دقیقه یک بار استخراج می‌شوند و حاوی تمامی تراکنش‌های اخیر هستند.

اگر اندازه بلاک ها افزایش پیدا کند، این امکان به وجود می‌آید که تراکنش‌های بیشتری در یک بلاک گنجانده شوند. انجام این کار نیازمند یک هارد فورک (hard fork) است؛ یک تغییر پروتکل غیر قایب بازگشت که باعث می‌شود زنجیره به دو شاخه و به دو کوین مختلف تقسیم شود.

 

گروه دیگر عقیده داشتند که ایده گروه اول به اندازه کافی توافق اجماع را جلب نمی‌کند به همین خاطر تفکیک مستمر زنجیره راهکار ایمنی نیست و یک خطر جدی را در پی دارد. اگر بلاک بیش از حد بزرگ شود، شبکه بیت کوین متمرکز شده و بیشتر کاربران دیگر نمی‌توانند گره‌های خود را اجرا کنند. این گروه در پاسخ به مساله مقیاس پذیری یک سافت فورک (soft fork) مطرح کردند؛ نوعی ارتقاء پروتکل برگشت پذیر و اختیاری که سگویت ( Segregated Witness ) نام گرفت.

سگویت یکی از باگ‌های بزرگ در انعطاف‌پذیری تراکنش را رفع کرد و مجموعه ای از قابلیت‌های جدید را با خود به ارمغان آورد. از جمله آن‌ها یک نوع تراکنش جدید بود که به مراتب دیتای کمتری مصرف می‌کرد و به این ترتیب می‌توان تراکنش‌های بیشتری را در هر بلاک ۱ مگابایتی جا داد. این افزایش کارآمدی باعث شد بلاک ۱ مگابایتی از لحاظ تئوری به بزرگی بلوک ۵ مگابایتی عمل کند. افزون بر این، سگویت راه را برای ظهور شبکه لایتنینگ ( Lightning Network ) هموار کرد؛ ابزاری که به کمک آن می توان در شبکه بیت کوین پرداخت‌های فوری و فوق العاده ارزان انجام داد.

سگویت روی شبکه اجرا و ترتیبی داده شد تا به محض آماده شدن ۹۵% از قدرت هش استخراج، فعال شود. با اینکه سگویت کاملا اختیاری و داوطلبانه است، توسعه‌دهندگان به نشانه حسن نیت، اعلام آمادگی کردند تا تمامی استخراج‌کنندگان برای پردازش تراکنش‌های جدید آماده باشند و سهوا هیچ عوایدی را از دست ندهند.

از آن جایی که گروه طرفدار بلاک‌های بزرگ عمدتا از گروه های استخراج بزرگ تشکیل شده بود؛ آن ها به جای کاری که انتظار انجام آن می‌رفت، از این سیگنال آمادگی به عنوان نوعی وتو استفاده کردند و جلوی فعالسازی سگویت را گرفتند تا همچنان بر راه حل مورد نظر خود پافشاری کنند.

 

این اقدام باعث شد جامعه بیت کوین برای مدتی در یک وضعیت بغرنج گرفتار شود و اختلاف بیش از پیش بالا بگیرد. راه حل‌هایی برای هارد فورک و بالا بردن اندازه بلاک‌ها ارائه شد اما هیچ یک از آن‌ها خارج از حیطه استخراج‌کنندگانی که آن ها را تهیه و پشتیبانی می کردند موافقان چندانی پیدا نکردند.

 

توسعه دهندگان برجسته که روی فرآیند توسعه بیت کوین متن باز (معروف به « هسته بیت‌کوین» ) کار می‌کردند هشدار دادند که به کارگیری Segwit2x مجموعه‌ای از خطرات جدی مانند افزایش متمرکزسازی استخراج‌کنندگان و محروم کردن کاربران از امکان اجرای گره‌های کامل را در شبکه ایجاد می‌کند. افزون بر این، توسعه‌دهندگان برجسته هشدار دادند که یک هارد فورک عجولانه مانند این، تعهدات مهندسی را نقض خواهد کرد. همچنین به نبود ویژگی‌های منحصر به فرد قابل توجه، زمان تست کردن و هموار کردن راه برای وقوع طیف جدیدی از حملات اشاره شد.

با این تفاسیر، پس از آغاز فعالیت سگویت در ۱ آگوست ۲۰۱۷ اختلاف نظرهای جامعه بیت کوین همچنان ادامه پیدا کرد. هارد فورک افزایش اندازه بلوک برای ۱۸ نوامبر زمان‌بندی گردید. با این حال برخی استخراج‌کنندگان و کسب و کارها از توافقنامه به دست آمده پشتیبانی می‌کنند. مدافعان Segwit2x اینطور استدلال می‌کنند که بیشتر استخراج‌کنندگان هنوز طرفدار پیشنهاد آنان هستند در نتیجه اجماع کافی برای اقدام کردن وجود دارد. از آن جایی که مدل اداره بیت کوین بر مبنای این رویه عمل نمی‌کند، مخالفت‌های زیادی با این هارد فورک صورت گرفته است. در صورت عملی شدن این رویکرد، زنجیره بیت کوین در بلوکی با ارتفاع ۴۹۴,۷۸۴ گسسته خواهد شد و یک ارز جدید به وجود خواهد آمد.

Segwit2x با این فرض نادرست توسعه پیدا کرده که تنها زنجیره موجود خواهد بود و به عنوان بیت‌کوین شناخته خواهد شد. بنابراین فاقد ساز و کار مناسب ایمنی در برابر حمله تکرار (replay-protection) است که نمونه آن را پیش‌تر در هارد فورک‌هایی دیده‌ایم که عمدا آلتکوین ایجاد کرده بودند.

شماری از برجسته‌ترین توسعه‌دهندگان هسته بیت‌کوین درخواست کردند ایمنی در برابر حمله تکرار لحاظ شود و کاربران در برابر ارسال ناخواسته‌ی تراکنش هایشان به هر دو زنجیره حفاظت شوند. اما طرفداران Segwit2x این خواسته‌ها را نپذیرفتند تا مردم را به پیروی از خود وادار کنند. پیامد این اتفاق آن بود که بسیاری از صاحبان کیف پول‌های ساده که با عنوان کیف پول SPV شناخته می‌شوند و روی موبایل‌های بسیاری وجود دارند، سردرگم شدند و نمی‌دانند کدام زنجیره، بیت‌کوین است.

توصیه شده که بیت‌کوین‌های خود را در « برِد والت » (breadwallet) یا هر کیف پول دیگری که صراحتا اعلام نکرده با فورک چه خواهد کرد نگهداری نکنید. پس از اجرای هارد فورک بهتر است تا مدتی از انجام تراکنش خودداری نمایید و تا زمانی که از منابع معتبر نشنیده‌اید که امنیت بار دیگر برقرار شده هیچ تراکنشی انجام ندهید.

موارد نهایی

اختلاف نظر به وجود آمده را می توان در ظاهر، چگونگی مقیاس‌پذیری بیت‌کوین تلقی کرد اما در حقیقت انگیزه‌های پشت Segwit2x به کلی داستان دیگری دارند. حتی کسانی که توافق نامه را امضاء کرده‌اند هم قبول دارند که این یک اقدام مشترک برای خلاص شدن از دست فرآیند توسعه غیرمتمرکز فعلی در بیت‌کوین می‌باشد. مهم‌تر از آن، تلاشی از سوی اندک افراد قدرتمند است تا مدل اداره کردن بیت‌کوین عوض شود و وضعیت به گونه‌ای شود که به جای کاربران، کسب و کارها و استخراج‌کنندگان بزرگ کنترل پروتکل را به دست گیرند.

اما بخت با آنان یار نبوده و بازارهای آینده این سکه‌ی Segwit2x جدید را بسیار پایین‌تر از بیت‌کوین اصلی ارزش‌گذاری می‌کنند. در زمان نگارش این مطلب، قیمت آن ۰.۱۴۵ BTC بوده اما با گذشت زمان تا ۰.۱۰۵ BTC افت پیدا کرده است.

بیشتر استخراج‌کنندگان در حال حاضر برای حمایت از Segwit2x تمایل نشان می‌دهند، اما در نهایت آن ها به جز دنبال کردن سکه‌ی سودآورتر هیچ کاری از دستشان بر نمی‌آید. بخش عمده جامعه بیت‌کوین امیدوار است هارد فورک مورد نظر تا پیش از ۱۸ نوامبر کنسل شود و بعید است زنجیره جدید چندان مورد حمایت قرار گیرد.

 

ناتوانی بیت‌کوین در ایجاد تغییرات بزرگ میان جامعه‌ای که به شدت دچار اختلاف شده از دید بسیاری افراد یک نقص می‌باشد اما این یکی از ویژگی‌های این سیستم است که بدون اجماع گسترده امکان تغییر در آن وجود ندارد و همیشه پول شما تنها در جایی قرار می‌گیرد که کنترل آن در دست خودتان است.