ایاس چیست؟ آموزش ارز EOS و بلاک چین ایاس
بلاک چین EOS که در زبان فارسی اصطلاحاً ایاس نیز خوانده می‌شود، یکی از بلاک چین های شناخته شده در دنیای ارز های دیجیتال به شمار می‌رود. این بلاک چین ارز دیجیتال منحصر بفرد خود به نام EOS را نیز داراست. در این مقاله قصد داریم تعریف دقیقی از این بلاک چین را عرضه کنیم، دلایل موفقیت آن را برشماریم و نکاتی که باعث تمایز این بلاک چین از همتایان پیشین خود مانند بیت کوین و اتریوم گردیده است را مورد بررسی قرار دهیم. بنابراین با ما همراه باشید.
همانطور که اشاره کردیم، بلاک چین ایاس در حال حاضر یکی از مطرح‌ترین و شناخته شده‌ترین بلاک چین های دنیاست. ارز دیجیتال این بلاک چین (EOS) در زمان نگارش این مقاله (آذر ۱۳۹۹)، رتبه چهاردهم سایت کوین‌مارکت‌کپ را داراست.
این بلاک چین از بسیاری جهات به همتایان پیشین خود از جمله بیت کوین و اتریوم شباهت دارد. در حالی که از برخی جهات دیگر دارای تفاوت‌هایی اساسی و بنیادین است.
مانند بیت کوین، EOS نیز ارز دیجیتالی است که می‌تواند بعنوان ابزاری برای پرداخت و یا ذخیره ارزش استفاده شود. و مانند اتریوم، بلاک چین ایاس نیز امکان ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. با این حال، ادعای تیم توسعه ایاس این است که کارایی این بلاک چین بسیار گسترده‌تر از بیت کوین است. و این که این بلاک چین عملکرد سریع‌تر و بهینه‌تری نسبت به اتریوم دارد.
برای درک بهتر تفاوت‌های ایاس با همتایان قبلی خود و نقاط برتری ایاس بر آن‌ها، بد نیست ابتدا نگاهی به تاریخچه ظهور بیت کوین و دلایل پیدایش اتریوم داشته باشیم
بیت کوین؛ اولین ارز دیجیتال بلاک چین محور جهان
همانطور که احتمالاً می‌دانید، بیت کوین اولین ارز دیجیتال جهان و اصطلاحاً پادشاه ارزهای دیجیتال است. بیت کوین در سال ۲۰۱۱ توسط ساتوشی ناکاموتو گمنام و با ارزش عملاً صفر دلار کار خود را آغاز کرد. اما این ارز اکنون با قیمتی بیش از ۲۳ هزار دلار معامله می‌شود.
تولد بیت کوین را می‌توان از مهم‌ترین اتفاقات به وقوع پیوسته در قرن بیستم دانست. این اتفاق راه را برای ظهور پدیده‌های مشابه هموار کرد و بسیاری را به فکر ابداع ارزهای مشابه وا داشت.
با این وجود، اکنون که حدود ۱۱ سال از تولد بیت کوین می‌گذرد، نقدهایی به عملکرد آن وارد شده است. مهم‌ترین این نقدها در دو مورد خلاصه می‌شود: محدودیت کارکرد و مقیاس پذیری کم.
درباره بیت کوین بیشتر بخوانید:
محدودیت کارکرد بیت کوین
پس از گذشت زمانی از ظهور بیت کوین ، برخی به این باور رسیدند که با این حال که بیت کوین خود نوعی از پول با ماهیت کاملاً غیرمتمرکز است، اما این امکان را ندارد که این تمرکززدایی را به سایر فرآیندهای مالی و غیرمالی موجود در جهان نیز هدیه دهد.
به عبارت بهتر، بیت کوین خود غیرمتمرکز است، اما توانایی تمرکززدایی از همه چیز را نخواهد داشت. برای مثال، بیت کوین نمی‌تواند تمامی خدماتی که توسط سیستم‌های مالی سنتی مانند بانک‌ها عرضه می‌شود را جایگزین کند. از مهم‌ترین این خدمات می‌توان به ارائه وام به کاربران اشاره کرد.
هر شخصی که در دنیای امروز زندگی می‌کند، گرفتن وام را حداقل برای یک بار تجربه کرده است. بعید است که در قرن ۲۱ زندگی کنید و در طول زندگی خود اقدام به گرفتن وام نکرده باشید.
بنابراین تا زمانی که ارز های دیجیتالی مانند بیت کوین قادر نباشند خدماتی در سطح بانک‌ها و موسسات مالی را به کاربران ارائه کنند، نتوانسته‌اند رسالت واقعی خود که غیرمتمرکزسازی و حذف واسطه است را به خوبی به انجام برسانند.
مقیاس پذیری کم بیت کوین
از دیگر مشکلات اساسی بیت کوین می‌توان به مقیاس پذیری کم آن اشاره کرد.
مقیاس پذیری به تعداد تراکنش هایی اطلاق می‌شود که یک شبکه پرداختی قادر است در واحد زمان به انجام برساند. برای مثال شبکه پرداختی مانند ویزا قادر است در هر ثانیه، چیزی حدود ۲۵ هزار تراکنش را به انجام برساند. این در حالیست که همین مقدار برای بیت کوین مساوی با ۴ تا ۶ عدد است.
یک مقایسه کوچک بین این دو عدد به شما نشان می‌دهد که منظور از مقیاس پذیری کم بیت کوین چیست.
بیت کوین از ابتدا با این هدف اختراع شد که به عنوان نوعی از پول مورد استفاده قرار بگیرد. این ارز قصد داشت جایگزین ارزهای فیات رایج شود. اما با این حجم از تفاوت، دست‌یابی به این هدف برای بیت کوین غیرممکن به نظر می‌رسد. در دنیای امروز ما، بیت کوین بیشتر به عنوان نوعی از دخیره ارزش استفاده می‌شود تا ابزاری برای پرداخت.
البته نباید فراموش کنیم که مقیاس پذیری کم بیت کوین بی علت نیست. دلیل کندی روند اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ساخت بلاک ها در بلاک چین بیت کوین استفاده از الگوریتم اجماعی به نام گواه اثبات کار است. عاملی که امنیت شبکه بیت کوین و دارایی‌های کاربران را بیش از هر چیز دیگری تضمین می‌کند.
مروری کوتاه بر الگوریتم اجماع گواه اثبات کار
می‌دانید که اساس کار شبکه‌های بلاک چین محور، اخذ تصمیمات توسط اعضای شبکه و با رای اکثریت است. به همین دلیل است که از کلمه اجماع (اتفاق نظر و توافق رای) برای رجوع به آن استفاده می‌شود.
اما این اجماع اینطور نیست که گروهی از افراد گرد هم نشسته و در خصوص اتخاذ تصمیمات مشورت کنند. برای پیاده سازی اجماع در شبکه های مبتنی بر بلاک چین باید از الگوریتم‌هایی مشخص و کدنویسی شده استفاده کرد.
الگوریتم اجماعی که توسط بیت کوین مورد استفاده قرار می‌گیرد گواه اثبات کار یا Proof of Work (POW) نام دارد. اثبات کار اظهار می‌کند که هر شخصی برای اثبات درست‌کاری خود، باید مقدار مشخصی از کار را انجام دهد. و یا به عبارت بهتر، میزان مشخصی از توان پردازشی را مصرف کند. این توان پردازشی صرف انجام معادلات ریاضی پیچیده‌ای می‌شود که در این الگوریتم‌های اجماع مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حقیقت این معادلات پیچیده هیچ کارکرد دیگری ندارند. بلکه انجام آن‌ها فقط به عنوان گواهی برای انجام کار و مصرف توان پردازشی صورت می‌پذیرد. و در نهایت تصمیمی که مقدار بیشتری از توان پردازشی (بیش از ۵۰ درصد کل توان پردازشی موجود) برای آن صرف شده است به عنوان رای اکثریت در نظر گرفته خواهد شد. این معادلات توسط دستگاه‌های مخصوصی به نام «ماینر» که برای همین کار طراحی شدهاند انجام می‌شوند.
چنین سیستمی، امنیت شبکه را به طور غیر قابل انکاری تضمین می‌کند. برای حمله به شبکه و تغییر اطلاعات ثبت شده باید بیش از ۵۰% توان پردازشی شبکه را به دست آوردآ. با توجه به بزرگی شبکه و پراکندگی آن در سرتاسر جهان، چنین کاری عملاً ممکن نیست.
می‌بینید که الگوریتم اجماع گواه اثبات کار مزایای خاص خود را داراست. اما مسئله این است که توانی که باید برای اثبات درست‌کاری مصرف شود، روند انجام تراکنش‌ها را کند می‌کند. بنابراین برای حذف این مشکل ضمن بهره‌مندی از مزایای آن، الگوریتم اجماع دیگری به نام گواه اثبات سهام متولد شد.
درباره الگوریتم اجماع اثبات کار بیشتر بخوانید:
مروری کوتاه بر الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام
به طور کلی، عملکرد الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام به این شکل است که هر شخصی برای کسب امکان اعتبارسنجی تراکنش‌ها باید ابتدا مقداری از ارز دیجیتال همان بلاک چین را در شبکه سپرده‌گذاری یا اصطلاحاً استیک (stake) کند.
بنابراین در بلاک چین‌هایی که از این الگوریتم بهره می‌گیرند، ملاک درست‌کاری میزان توان پردازشی مصرف شده نیست. بلکه این شبکه‌ها با این پیش‌فرض عمل می‌کنند که چون اعتبارسنج‌ها یا همان فول نودهای شبکه، دارندگان ارز دیجیتال آن هستند، برخلاف منافع شبکه عمل نمی‌کنند.
در صورتی که ایرادی به عملکرد این شبکه‌ها وارد شود، قیمت کوین آن‌ها با یک کاهش ناگهانی روبه‌رو خواهد شد. این مسئله تمامی دارندگان این کوین را با ضرری هنگفت مواجه خواهد کرد. بنابراین فول نودها تمام تلاش خود را برای حفظ صحت عملکرد شبکه به کار خواهند بست.
گواه اثبات سهام به دلیل حذف نیاز برای انجام معادلات پیچیده، سرعت انجام تراکنش‌ها را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. همچنین برای شرکت در آن‌ها نیازی به خرید دستگاه‌های پرمصرف ماینر نیست. تنها کاری که باید انجام دهید این است که مقدار تعیین شده از کوین مورد نظر را خریداری کرده و آن را در کیف پول‌های مخصوص این بلاک چین نگهداری کنید. همچنین باید سیستمی را به این کار اختصاص داده و نرم‌افزاری را برروی آن نصب کنید. سیستمی که نرم‌افزار را برروی آن نصب کرده‌اید باید همیشه آنلاین باشد.
به عقیده برخی، امنیت این الگوریتم به نسبت نوع گواه اثبات کار کمتر است. همچنین برخی معتقدند که شبکه‌های مبتنی بر گواه اثبات کار غیرمتمرکزتر و بنابراین به ماهیت اصلی بلاک چین نزدیک‌تر هستند. اما با این وجود، نمی‌توان اهمیت مقیاس‌پذیری را نیز به طور کلی نادیده گرفت.
درباره الگوریتم اجماع اثبات سهام بیشتر بخوانید:
اتریوم و حل مشکل محدودیت کارکرد بیت کوین
بلاک چین اتریوم در سال ۲۰۱۵ توسط یک نوجوان ۱۹ ساله روسی-کانادایی به نام ویتالیک بوترین راه‌اندازی شد. اتریوم در حال حاضر پس از بیت کوین پرارزش‌ترین پلتفرم ارز دیجیتال دنیاست. ارز دیجیتال این بلاک چین (Ether) در زمان نگارش این مقاله (دی ۱۳۹۹) با قیمت ۶۱۹ دلار معامله می‌شود.
اما هدف اتریوم از ابتدا، فقط و فقط تولید یک ارز دیجیتال جدید نبود. در حقیقت ویتالیک بوترین از اتر بعنوان ابزاری برای دست‌یابی به سایر اهداف خود استفاده کرد.
هدف اصلی اتریوم تبدیل شدن به بلاک چین مرجعی بود که سایرین می‌توانند برروی آن ارزهای دیجیتال خود را بسازند. همچنین امکان اجرای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز نیز از چشم‌اندازهای اتریوم بود.
درباره اتریوم بیشتر بخوانید:
ویتالیک بوترین از همان ابتدا متوجه شد که هر شخصی برای تولید یک ارز دیجیتال جدید، نیاز دارد تا بلاک چین جداگانه خود را نیز راه‌اندازی کند. و تأسیس یک بلاک چین مستقل کار کم‌هزینه و کم‌دردسری نیست. این دقیقاً عاملی بود که مانع از تولد ارزهای دیجیتال جدید می‌شد. بنابراین او بلاک چین خود را طوری طراحی کرد که همگان بتوانند از آن برای ساخت کوین‌های جدید استفاده کنند.
البته کارکرد اتریوم محدود به همین مورد نیز نبود. اصلی‌ترین کاربردی که امروزه اتریوم با آن شناخته می‌شود، امکان کدنویسی و اجرای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز است. قراردادهای هوشمند امکان عقد قرارداد با شرایط از پیش تعیین شده و بدون نیاز به واسطه را فراهم می‌کنند. شرایط لازم برای اجرای تعهدات در این قراردادها کدنویسی می‌شوند. و به محض برآورده شدن این شروط، قرارداد به طور خودکار به اجرا گذاشته می‌شود.
برای درک بهتر این موضوع، قرارداد خرید ملکی را در نظر بگیرید که قرار است بین دو شخص منعقد شود. این اشخاص برای ثبت قرارداد خود به واسطه‌ای مانند بنگاه‌های معاملات ملکی مراجعه می‌کنند. در متن قرارداد آن‌ها، بندهایی از جمله قیمت ملک و شرایط لازم برای واگذاری ذکر می‌شوند. و این بنگاه نیز، بعنوان شاهدی معتبر بر بسته شدن قرارداد نظارت می‌کند.
حال همین قرارداد را تصور کنید که به صورت هوشمند در بین این افراد به ثبت می‌رسد. شرایط آن به طور دقیق کدنویسی می‌شوند. و با برآورده شدن آن‌ها مانند واریز مبلغ موردنظر توسط خریدار، ملک به صورت خودکار به صاحب جدید منتقل می‌شود. چنین قراردادی نیاز برای رجوع به واسطه را مرتفع می‌کند. و از طرف دیگر، اتفاقاتی مانند تقلب و تبانی و … را نیز به حداقل می‌رساند.
البته این تعریف ساده‌ای از قراردادهای هوشمند بود و تعریف تخصصی آن‌ها در این مقاله نمی‌گنجد.
درباره قراردادهای هوشمند بیشتر بخوانید:
اپلیکشن‌های غیرمتمرکز یا dapp (Decentralized App) ها که ظاهراً شبیه به نرم‌افزارهای معمول هستند نیز با تولد اتریوم و قراردادهای هوشمند آن میسر شدند. درک تفاوت این اپلیکیشن‌ها با انواعی که ما امروزه با آن‌ها سر و کار داریم از نظر ظاهری ممکن نیست. یا به عبارت بهتر، فرانت‌اند آن‌ها با فرانت‌اند سایر اپلیکیشن‌ها تفاوتی ندارد. تفاوت آن‌ها در بک‌اند آن‌هاست که در خصوص اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، از نوع بلاک چین محور است.
این اپلیکیشن‌ها مانند وبسایت‌هایی از جمله گوگل و فیس‌بوک دارای تیم مدیریتی متمرکزی نیستند که تصمیمات آن‌ها را اتخاذ کنند. در عوض، تصمیمات آن‌ها با رأی اکثریت اعضایی گرفته می‌شود که فول نودهای بلاک چین آن‌ها هستند. هر شخصی می‌تواند به یک فول‌نود در این جامعه تبدیل شود و در خصوص آینده آن‌ها اظهار نظر کند. نه تنها محدودیتی برای ورود اعضا به این بلاک چین‌ها وجود ندارد، بلکه کاربران به این کار ترغیب نیز می‌شوند. چرا که افزایش اعضای شبکه امنیت آن را افزایش می‌دهد و آن را به شبکه‌ای غیرمتمرکزتر تبدیل می‌نماید.
از شناخته شده‌ترین اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز در دنیای امروز می‌توان به بازی CryptoKitties و اپلیکیشن ذخیره‌سازی ابری storj اشاره کرد.
درباره اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بیشتر بخوانید:
اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز تنها یکی از دستاوردهای قراردادهای هوشمند هستند. از دیگر دستاوردهای آن‌ها می‌توان به پلتفرم‌های وام دهی غیرمتمرکزی مانند میکردائو (MakerDAO) اشاره کرد. این پلتفرم‌ها مانند بانک‌ها مبلغی را بعنوان سپرده اولیه طلب می‌کنند و در ازای آن به شما وام می‌دهند. برای اخذ وام از این پلتفرم‌ها هیچگونه محدودیت سنی و شغلی و منطقه‌ای وجود ندارد. و حتی نیازی به احراز هویت و ارائه اطلاعات شخصی هم نیست.
پس از مطالعه این قسمت، احتمالاً متوجه شده‌اید که منظور از گستردگی کارکرد اتریوم در مقایسه با بیت کوین چیست. هدف نهایی اتریوم تمرکززدایی از همه‌چیز بود؛ که به خوبی در پی دست‌یابی به آن است.
اتریوم و مشکل مقیاس‌پذیری
تا به این جا متوجه شدیم که اتریوم توانسته است مشکل اول بیت کوین (محدودیت کارکرد) را حل کند. اما در خصوص مشکل دوم یعنی مقیاس‌پذیری کم، وضعیت اتریوم نیز خیلی بهتر از بیت کوین نیست.
اتریوم نیز مانند بیت کوین از الگوریتم اجماع گواه اثبات کار استفاده می‌کند. همین مسئله به کندی روند انجام تراکنش‌ها در اتریوم انجامیده است. در حال حاضر اتریوم قادر است تنها ۱۵ تراکنش را در ثانیه به انجام برساند. این مقدار برای شبکه شلوغی مانند اتریوم به شدت کم است.
هر عملیاتی که کاربران در اپلیکیشن غیرمتمرکز شما که مبتنی بر اتریوم است انجام می‌دهند، یک تراکنش جداگانه محسوب می‌شود. اگر اپلیکیشنی مانند اینستاگرام را به شکل غیرمتمرکز تصور کنیم، هر لایک ثبت شده در آن یک تراکنش جداگانه است. برای چنین شبکه‌ای که میزبان این حجم از قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و تراکنش‌هاست، مقیاس‌پذیری از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
اتریوم و مشکل کارمزد بالای تراکنش‌ها
مشکل دیگری که این مقیاس‌پذیری کم برای اتریوم ایجاد می‌کند افزایش کارمزد تراکنش‌هاست. در زمان‌های ترافیک شبکه، افراد برای انجام عملیات خود در زمان کوتاه‌تر، کارمزد تراکنش‌ها را افزایش می‌دهند. همین امر به افزایش میانگین کارمزد تراکنش‌ها در اتریوم می‌انجامد. کارمزد تراکنش‌های اتریوم گاهاً به‌قدری بالاست که انجام تراکنش‌های کوچکی مانند تبدیل اتر به کوین‌های دیگر عملاً به‌صرفه نیست.
ایاس: شبکه‌ای برای حل مشکل مقیاس‌پذیری و کارمزد اتریوم
پلتفرم ایاس که EOS.IO نام دارد، یکی از پلتفرم‌های بلاک چین محوریست که مانند اتریوم از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. ایاس در سال ۲۰۱۸ توسط دو شخص به نام‌های دنیل لاریمر (Daniel Larimer) و برندان بلومر (Brendan Blumer) عرضه شد. دنیل لاریمر یکی از چهره‌های سرشناس در دنیای ارزهای دیجیتال به شمار می‌رود. وی همچنین از سهامداران اصلی شرکت‌های شناخته‌شده‌ای مانند Bitshares و Steemit است. برندان بلومر نیز مدیرعامل شرکت Block.one است که توسعه پلتفرم ایاس را بر عهده دارد.
یکی از نکات جالبی که در خصوص EOS وجود دارد، عرضه اولیه سکه یا همان ICO آن است. ایاس از ابتدا بلاک چین مستقل خود را راه‌اندازی نکرد و ارز دیجیتال خود را برروی اتریوم تولید نمود. سپس با پیش‌فروش توکن خود در طول ICO توانست سرمایه لازم برای تأسیس بلاک چینی مستقل را تأمین کند. ICO ایاس به مدت یک سال به طول انجامید. این ICO در ژوئن سال ۲۰۱۷ آغاز شد و در ژوئن سال ۲۰۱۸ خاتمه یافت. در این مدت ایاس توانست ۷۲ درصد از میزانی که برای ICO در نظر گرفته بود را به فروش برساند. و ۷۰۰ میلیون توکن آن به ارزش ۴ میلیارد دلار خریداری شد. ICO ایاس طولانی‌ترین و موفق‌ترین ICO در بین ارزها دیجیتال به شمار می‌رود.
پس از این که ICO پایان یافت و سرمایه اولیه لازم جذب شد، ایاس بلاک چین خود را به طور رسمی عرضه کرد و توکن‌های خود را نیز به آن انتقال داد.
درباره تفاوت توکن و کوین بیشتر بخوانید:
ادعاهای اصلی ایاس از این قرار است:
- قابلیت انجام میلیون‌ها تراکنش در ثانیه (یعنی حل مشکل مقیاس‌پذیری اتریوم)
- حذف کارمزد تراکنش‌ها
از همین رو ایاس را Ethereum Killer یا «قاتل اتریوم» می‌خوانند. اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که ایاس چگونه خواهد توانست به این دو ادعا جامه عمل بپوشاند؟ برای آگاهی از راهبردهای ایاس برای افزایش مقیاس‌پذیری و حذف کارمزد تراکنش‌ها، در دو قسمت بعدی این مقاله با ما همراه باشید.
ایاس و قابلیت انجام میلیون‌ها تراکنش در ثانیه
ایاس مقیاس‌پذیری بالا و ادعای قابلیت انجام میلیون‌ها تراکنش در ثانیه را، مدیون بهره‌گیری از الگوریتم اجماع اثبات سهام است. در قسمت‌های قبل در خصوص اثبات کار و کندی انجام تراکنش‌ها در بیت کوین و اتریوم صحبت کردیم. همچنین مروری بر الگوریتم اجماع جایگزین یعنی اثبات سهام داشتیم و به مزایا و معایب آن اشاره کردیم.
اما نکته‌ای که وجود دارد این است که ایاس نه از یک مکانیزم اجماع اثبات سهام معمولی، بلکه از یک نوع منحصر بفرد آن به نام «اثبات سهام محول شده» یا Delegated Proof of Stake (DPOS) استفاده می‌کند. عملکرد اثبات سهام محول شده یا اثبات سهام نمایندگی شده به طور خلاصه به این شکل است که اشخاص و دارندگان یک کوین مشخص به جای این که خود به یک فول نود یا سازنده بلاک تبدیل شوند، به یک نود دیگر بعنوان نماینده خود رأی می‌دهند. این نمایندگان منتخب سپس از جانب همگی اعضای بلاک چین به اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ساخت بلاک‌ها می‌پردازند. نمایندگان که در ادبیات بلاک چین شاهد (witness) نیز خوانده می‌شوند، به صورت دوره‌ای جابجا می‌شوند. همچنین اگر نماینده‌ای وظیفه خود را به درستی انجام ندهد، سایر اعضا می‌توانند وی را با نماینده دیگری جایگزین کنند.
اثبات سهام نمایندگی شده به دلیل کاهش تعداد سازندگان بلاک، سرعت اعتبارسنجی و ثبت تراکنش‌ها را به شدت افزایش می‌دهد. اما نباید فراموش کنیم که این انواع نسبت به انواع پیشین به شدت متمرکز هستند. و به همان میزان، از امنیت کمتری نیز برخوردارند.
جالب است بدانید که مبدع روش اثبات سهام محول شده، دن لاریمر (بنیانگذار ایاس) بوده است. در بلاک چین ایاس، در هر ثانیه ۲ بلاک ساخته می‌شوند. همچنین تعداد سازندگان بلاک می‌تواند در بلاک چین‌های مختلف متفاوت باشد. در خصوص بلاک چین EOS، تعداد سازندگان بلاک تنها ۲۱ عدد است. به همین دلیل است که این پلتفرم (به ادعای خود) توانایی پردازش میلیون‌ها تراکنش در ثانیه را داراست. اما باز هم تأکید می‌کنیم که نباید فراموش کرد که در چنین سیستم‌هایی، امنیت و تمرکززدایی قربانی سرعت می‌شوند.
درباره اثبات سهام محول شده و انواع مختلف الگوریتم‌های اجماع بیشتر بخوانید:
درباره رابطه بین مقیاس‌پذیری، تمرکززدایی و امنیت بیشتر بخوانید:
ایاس و حذف کارمزد تراکنش‌ها
ایاس برای انجام تراکنش‌های خود، کارمزدی را از کاربران دریافت نمی‌کند. در عوض، این بلاک چین کاربران را ملزم می‌نماید تا مقدار مشخصی از کوین EOS را خریداری و استیک کنند. شما به نسبت ارزش EOS استیک شده، مالک منابع ایاس خواهید شد.
تفاوت ایاس با اتریوم در این است که اتریوم منابع خود را به کاربران اجاره می‌دهد. اما ایاس با توجه به نسبت ارزش EOS شما در مقایسه با کل ارزش EOS موجود در شبکه، مالکیت همین مقدار از توان پردازشی و منابع را در اختیار شما می‌گذارد. برای مثال اگر ارزش EOS شما یک هزارم EOS کل شبکه باشد، شما مالک یک هزارم از منابع ایاس هستید.
منابع ایاس موارد زیر را شامل می‌شود:
- پهنای باند شبکه
- CPU
- RAM
پهنای باند و CPUمنابعی هستند که به نسبت مقدار EOS شما به طور رایگان در اختیارتان قرار خواهند گرفت. اما در خصوص رم، ماجرا تا حدی متفاوت است. رم شبکه ایاس باید توسط کاربران خریداری شود.
از آن جایی که رم شبکه جزء منابع محدود به شمار می‌رود و از طرفی وجود آن برای اجرای قراردادها و اپلیکیشن‌ها ضروری است، بصورت رایگان در اختیار کاربران قرار نمی‌گیرد و باید خریداری شود. این رم‌ها در بازارهایی به نام RAM Marketplace به فروش می‌رسند. البته پس از اتمام کار و در صورت تمایل، می‌توانید رم خریداری شده را در همین بازارها به فروش برسانید. اما تضمینی برای برابری قیمت خرید و قیمت فروش وجود ندارد. (قیمت فروش می‌تواند بسته به الگوی عرضه و تقاضا از قیمت خرید بیشتر یا کمتر باشد).
مسئله‌ای که ممکن است در حال حاضر به ذهنتان خطور کند این است که در هر صورت، برای استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک چین ایاس نیز کاربران ملزم به پرداخت هزینه اولیه هستند. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که این سرمایه اولیه در نهایت از حساب شما کسر نمی‌شود. شما در هر زمان دلخواه می‌توانید قرارداد را متوقف کرده و EOS استیک شده را برداشت کنید. همچنین همانطور که عنوان کردیم، امکان فروش رم را نیز خواهید داشت.
در دنیای ارزهای دیجیتال، ایاس بعنوان یک سیستم عامل کامل و مبتنی بر بلاک چین شناخته می‌شود. چرا که همه ویژگی‌های یک سیستم عامل از جمله رم، سی پی یو، دیسک و … را داراست.
قیمت ارز EOS
ارز EOS (کوین بومی بلاک چین ایاس)، در زمان نگارش این مقاله (۳ دی ۱۳۹۹) قیمت ۲.۷۰ دلار را داراست. پلتفرم ایاس نیز در همین تاریخ در رده‌بندی سایت کوین مارکت کپ، در جایگاه ۱۶ قرار دارد. حجم بازار این پلتفرم در این زمان چیزی بیشتر از ۲ میلیارد و پانصد میلیون دلار است. بیشترین قیمتی که EOS در طول تاریخ خود تجربه کرده، ۲۰.۵۷ دلار و مربوط به ۲۹ آپریل ۲۰۱۸ است.
لازم به ذکر است که تعداد نهایی توکن‌های EOS 1.025.548.765 عدد است. که از این تعداد ۹۳۸.۸۴۸.۷۵۴ عدد در گردش می‌باشد.
کیف پول‌های EOS
بهترین کیف پول‌های دیجیتالی که از توکن EOS پشتیبانی می‌کنند به شرح زیر می‌باشند:
- کیف پول سخت افزاری لجر (Ledger)
- کیف پول نرم افزاری گاردا (Gaurda)
- کیف پول نرم افزاری اج (Edge)
- کیف پول نرم افزاری اینفینیتو (Infinito)
- کیف پول نرم افزاری GreyMass EOS Voter Wallet
- کیف پول نرم افزاری Lumi
- کیف پول نرم افزاری SimplEOS
- کیف پول نرم افزاری imToken
- کیف پول نرم افزاری و تحت وب ScatterEOS
- کیف پول نرم افزاری و تحت وب Freewallet
- کیف پول تحت وب eosauthority
- کیف پول تحت وب bloks.io
جمع‌بندی
در این مقاله تلاش کردیم ماهیت پلتفرم ایاس، هدف آن و نقاط تمایز آن از پلتفرم‌های پیشین را بررسی کنیم. درک چیستی و نقاط برتری بلاک چینی مانند EOS بدون آگاهی از تاریخچه ارزهای دیجیتال و بلاک چین‌ها امکان‌پذیر نیست.
اگر این مقاله را به طور کامل مطالعه کرده باشید، اکنون از تفاوت‌های بین بیت کوین و اتریوم مطلعید. و می‌دانید که اتریوم در راستای گسترش کارایی بلاک چین و تمرکززدایی از همه چیز پا به عرصه ظهور نهاد. در قلب این تمرکززدایی، ایده قراردادهای هوشمند قرار دارد.
بدون قراردادهای هوشمند، وجود مفاهیمی مانند اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، پلتفرم‌های وام‌دهی، و صرافی‌های غیرمتمرکز یا DEX (Decentralized Exchange) ها ممکن نبود. پس از اتریوم و قراردادهای هوشمند آن، افراد زیادی به فکر عرضه پلتفرم‌هایی افتادند که از قرارداد هوشمند پشتیبانی کند. اما خب این افراد برای موفقیت پلتفرم‌های خود نیاز به ویژگی‌هایی داشتند که آن را بر اتریوم برتری ببخشد. در غیر این صورت، ترک بلاک چین بزرگی مانند اتریوم و جایگزینی آن با بلاک چینی دیگر منطقی نبود. نقطه تمایز این پلتفرم‌های جدید که ایاس نیز جزء آن‌هاست از اتریوم، همین افزایش مقیاس‌پذیری و کاهش یا حذف کارمزدهاست.
البته نکته‌ای که نباید از آن غافل شد، تصمیم اتریوم برای جایگزینی الگوریتم اجماع خود با نوع اثبات سهام است. اتریوم قصد دارد در آینده‌ای نزدیک و در طی یک به روزرسانی بزرگ، شبکه فعلی را برای همیشه ملغی کند. پس از آن شبکه جدیدی راه‌اندازی خواهد شد که از اثبات سهام استفاده می‌کند. این شبکه جدید اتریوم ۲.۰ نام خواهد داشت.
اکنون که در حال نگارش این مقاله هستیم (دی ۱۳۹۹)، فاز صفر اتریوم ۲.۰ به طور رسمی پیاده‌سازی شده است. فاز صفر این آپدیت که در ۱۱ آذر سال جاری اتفاق افتاد، امکان استیکینگ در شبکه اتریوم را فراهم کرد. تا زمان عرضه کامل فاز ۲، اتریوم اثبات کار و اثبات سهام را به موازات یکدیگر پیش خواهد برد. اما پس از اجرای فاز ۲، اثبات کار برای همیشه کنار گذاشته خواهد شد.
این که اتریوم ۲.۰ چه تأثیری بر روی سایر پلتفرم‌های قرارداد هوشمند خواهد داشت و آن‌ها را با چه چالش‌هایی مواجه خواهد کرد، مسئله‌ای است که با عرضه کامل این هارد فورک بزرگ مشخص خواهد شد.