رمزنگاری و بلاک چین‌‌

رمزنگاری و بلاک چین‌‌

رمزگذاری (Encryption) فرایند تبدیل یک پیام یا داده به شکلی است که تنها توسط طرفین مورد تایید قابل خواندن باشد.

یکی از پیام‌‌های کدگذاری‌‌شده ارسال‌‌شده برای مطبوعات توسط زودیاک (قاتل سریالی مشهور)

ما یک پیام یا متن ساده را با استفاده از یک الگوریتم یا رمز آن را رمزگذاری می‌‌کنیم. این‌طور یک رمزمتن (ciphertext) به وجود می‌‌آید.

الگوریتم‌‌های رمزگذاری زیادی وجود دارد اما برای رمزگشایی که رمزمتن باید دو چیز را بدانیم: الگوریتم/برنامه رمزگذاری و یک کلید. یک الگوریتم رمزگذاری خوب کاری می‌‌کند که درآوردن یک متن قابل خواندن از یک رمزمتن عملاً غیرممکن شود. اما اگر افراد متفرقه رمز و کلید را بدانند به سادگی می‌‌توانند پیام یا متن اصلی را استخراج کنند.

دو نوع رمزگذاری وجود دارد. رمزنگاری نامتقارن و رمزگذاری متقارن:

رمزگذاری متقارن کلید

رمزنگاری متقارن یک برنامه رمزگذاری‌‌ست که در آن یک کلید واحد بین چند طرف مجاز به اشتراک گذاشته می‌‌شود. این کلید واحد برای رمزگذاری متن ساده و رمزگشایی رمزمتن به کار گرفته می‌‌شود.

رمزگذاری نامتقارن کلید

رمزنگاری نامتقارن نوعی رمزگذاری است که در آن دو کلید ایجاد می‌‌شوند. یک کلید عمومی که می‌‌تواند بین عموم توزیع شود و یک کلید خصوصی که باید مخفی نگه داشته شود. پیام‌‌ها می‌‌توانند با کلید عموم رمزگذاری شوند و سپس تنها با کلید خصوصی مربوط به خود رمزگشایی خواهند شد. این فرایند را رمزنگاری کلید عمومی نیز می‌‌نامند.

هش‌‌گذاری یک پیام

یکی از استفاده‌‌های ثانویه رمزنگاری کلید عمومی، تولید هش برای تایید یکپارچگی و تملک است. یک هش را می‌‌توانند مانند یک اثرانگشت تصور کرد که توسط یک تابع یک‌‌طرفه ریاضی با استفاده از یک پیام و یک کلید خصوصی تولید شده است. پیام‌‌های مختلف هش‌‌های مختلفی تولید می‌‌کنند. اگر قرار باشد تنها یک حرف از پیام ورودی را تغییر دهید باید یک هش کاملاً متفاوت و منحصر به فرد ایجاد کنید. شما نباید بتوانید پیام اصلی را از این هش بازتولید کنید.

امضای یک پیام

امضا کردن در عمل به این طریق کار می‌‌کند. آلیس پیامی ایجاد می‌‌کند. سپس پیام را با یک کلید خصوصی امضا می‌‌کند. او امضا یا هش را به پیام پیوست کرده و برای باب می‌‌فرستد. سپس باب می‌‌تواند از کلید عمومی آلیس برای امضای پیام اصلی و تولید یک هش ثانویه استفاده کند. سپس باب هش خود و هشی که آلیس ارسال کرده را مقایسه می‌‌کند. اگر هش‌‌ها مطابقت داشته باشند باب می‌‌فهمد که پیام دریافتی‌‌اش را آلیس نوشته است. همچنین می‌‌داند که پیام در حین انتقال تغییر پیدا نکرده است. این فرایند امضا، همان نحوه تایید تراکنش‌‌های رمز ارز است.

یک دیاگرام بسیار ساده بلاک چین‌‌

بلاک چین‌‌ یک دفترکل عمومی‌‌ست که شامل لیستی از تراکنش‌‌ها به هم‌‌ پیوند خورده است. تراکنش‌‌ها در بلوک‌‌ها با هم گروه‌‌بندی می‌‌شوند و هر بلوک شامل هش و برچسب زمانی بلوک پیشین است. سپس این دفتر کل در کامپیوترهای زیادی در سراسر جهان جا خوش می‌‌کند. این کامپیوترها را که دفترکل را نگه‌‌داری و به‌‌روزرسانی می‌‌کنند، «گره» می‌‌نامند. ما با نگه‌‌داری کپی‌‌های غیرمتمرکز متعدد از دفتر کل، می‌‌توانیم بلاک چین‌‌ را توسط اجماع تایید کنیم. ایده بنیادین کار این است که تا وقتی اکثریت گره‌‌ها صادقانه عمل کنند، یک گره متخاصم نمی‌‌تواند دفترکل را تغییر دهد.

مدل میزبانی غیرمتمرکز

رمز ارزها از رمزنگاری کلید عمومی برای اثبات تملک استفاده می‌‌کنند. وقتی کاربری کریپتو ارسال می‌‌کند، تراکنشی را شکل می‌‌دهند که می‌‌گوید آنان x سکه از آدرس عمومی خود به آدرس دیگری فرستاده‌‌اند. سپس این تراکنش را با کلید خصوصی‌‌شان امضا می‌‌کنند و یک ID تراکنش انحصاری ایجاد می‌‌کنند. تراکنش به همراه هش در شبکه انتشار پیدا کرده و در استخری از تراکنش‌‌های تاییدنشده قرار می‌‌گیرد. استخراج‌‌کنندگان می‌‌توانند تراکنش‌‌ها را از استخر تاییدنشده گرفته، تایید کنند که با معیارهای موجود مانند امضاهای معتبر رمزنگارانه، وجود سکه در حساب، کارمزد تراکنش معتبر و غیره مطابقت دارند. اگر تراکنش معتبر باشد با تعدادی تراکنش دیگر در یک بلوک دسته‌‌بندی می‌‌شوند. سپس استخراج‌‌کننده برای تایید بلوک از توان رایانشی خود استفاده می‌‌کند و این با استفاده از الگوریتم اثبات کار انجام می‌‌شود، اگرچه برخی زنجیره‌‌ها از اثبات سهام بهره می‌‌برند. اگر استخراج رقابتی باشد، برای یافتن بلوک معتبر با افراد دیگر در شبکه مسابقه می‌دهند و تنها اولین استخراج‌‌کننده‌‌ای که بلوک را تایید کند پاداش آن را می‌‌گیرد.

کیف پول‌‌های رمز ارز از این نظر که هیچ ارزی در کیف پول نگه‌‌داری نمی‌‌کنند با کیف پول‌‌های سنتی تفاوت دارند. سکه‌‌ها روی بلاک چین‌‌ ذخیره شده‌‌اند و دفتر کل نیز سابقه موجودی دارایی‌‌های سکه‌‌ای است. کیف پول شما تنها کلیدهای خصوصی و عمومی‌‌تان که می‌‌توانید برای امضای تراکنش و اثبات تملک از آنان بهره ببرید را ذخیره می‌‌کند. به همین دلیل نگه‌‌داری امن کلیدهای خصوصی بسیار مهم است چون هرکس بتواند به نسخه‌‌ای از کلید خصوصی شما دست پیدا کند به راحتی اموالتان را جابه‌جا خواهد کرد.

کیف پول لجر نانو اس، کیف پول سخت‌‌افزاری محبوب

کیف پول های سخت‌‌افزاری یکی از امن‌‌ترین راه‌‌ها برای ذخیره رمز ارز بوده و استفاده از آنها آسان است. با استفاده از کیف پول سخت‌‌افزاری کلید خصوصی‌‌تان روی یک دستگاه ذخیره شده است و نمی‌‌توان به صورت دیجیتالی به آن دسترسی پیدا کرد. شما برای ارسال تراکنش از یک اپلیکیشن کیف پول استفاده می‌‌کند تا تراکنش‌‌تان را ساخته و داده‌‌ها را به کیف پول سخت‌‌افزاری که با کلید خصوصی‌‌تان امضا شده است انتقال دهید. سپس امضا به اپلیکیشن برمی‌‌گردد که در آنجا با داده تراکنش در شبکه پخش خواهد شد. در هیچ جایی از این تراکنش کلید خصوصی شما در معرض دید قرار نخواهد گرفت و این روش بهتری برای ذخیره رمز ارز است. همه سکه‌‌ها را نمی‌‌توان روی کیف پول‌‌های سخت‌‌افزاری ذخیره کرد چون باید هر سکه را به صورت جداگانه پشتیبانی کند اما اگر کیف پولی سخت‌‌افزاری برای سکه‌‌های دیگر هم موجود است حتما آنرا خریداری کنید.

منبع