رمز ارزها شیوه جدیدی را برای سرمایه گذاری و مشارکت اقتصادی پیشنهاد می‌کنند، اما آن‌ها خواستار تلاش کاربران برای انجام اقدامات احتیاطی هستند که در مورد ارزهای سنتی غیرضروری هستند.
اغلب اوراق بهادار رمز ارز در صرافی‌هایی همچون CoinCheck ،Bitfinex یا Poloniex موجود هستند. این صرافی‌ها سهولت استفاده را امکان پذیر می‌کنند، اما حفاظت‌های داخلی آن‌ها همیشه مطابق میل کاربران نیست. با این حساب یک سرمایه گذاری کریپتو چه کاری برای انجام دارد؟ مطمئنا انتظار نمی‌رود که سهام خود را از ترس حمله بعدی از بین ببرند. اغلب سهامداران تصور می‌کنند شما باید حداقل در یک کیف پول رمز ارز سرمایه گذاری کنید.
با این وجود چیزی که بلافاصله برای تازه کارها آشکار نمی‌شود تنوع کیف پول‌های موجود است. گرچه تمام کیف پول ها یک هدف مشترک دارند (ذخیره سازی رمز ارزهای شما)، اما اشکال آن‌ها با هم فرق دارند –برخی آنلاین بوده، برخی آفلاین، برخی نرم افزاری، برخی سخت افزاری یا حتی برخی بیت های کاغذی هستند. با این وجود شما سرمایه گذاری کرده‌اید و تا جایی که می توانید باید از رمز ارزهای خود محافظت کرده و می‌بایست از اشتباهات معمول سرمایه گذاری جلوگیری کنید.
1. برخورد با صرافی‌های رمز ارز به مانند بانک‌ها
شرکت “Mt. Gox” در عرصه کریپتو قدمتی دیرینه دارد. این کمپانی ژاپنی که سابقا بزرگترین صرافی بیت کوین جهان بود (که اکنون ورشکسته شده است)، ش قربانی هک شد و در سال 2011 مبلغ 1.35 میلیون بیت کوین و در سال 2014 450 میلیون دلار ارز خود را از دست داد. اخیرا درسال 2016 Bitfinex هک شد و 72 میلیون دلار بیت کوین از مشتریانش دزدیده شد. امنیت یقینا از طریق صنعت بهبود یافته است، اما با این وجود سرمایه‌گذاران باید معیارهایی برای امنیت مداوم سرمایه‌هایشان در نظر بگیرند.
همان‌طور که موسسه InfoSec در سال گذشته بیان کرد آسیب‌پذیری همچنان وجود دارد. متأسفانه اغلب سرمایه‌گذاران رمز ارز صرافی‌ها را مانند بانک در نظر می‌گیرند، اما صرافی‌ها حمایت‌های اجباری از مصرف‌کنندگان که در بانک‌ها برقرار است را ارائه نمی‌دهند. شرکت بیمه سپرده فدرال ایالات‌متحده در یک سطح سازمانی مانع از دست رفتن پول‌های سرمایه‌گذاران می‌شود، حتی اگر خود بانک متحمل یک فاجعه مالی و ورشکستگی شود. دریک سطح فردی، بانک یا شرکت کارت اعتباری اگر تشخیص دهد که حساب کاربری در معرض خطر قرارگرفته باشد، در آن صورت هرگونه سرمایه مصرف‌شده متقلبانه را پس خواهد داد. همان‌طور که قربانیان Mt. Gox می‌دانند یک درخواست برای پرداخت غرامت برای یک مبادله ارز بعید است پیامد خوشی داشته باشد.
2. نادیده گرفتن مالیات
گرچه اغلب رمز ارزها وابستگی سازمانی ندارند، اکثر مواقع سرمایه‌گذاران تصور می‌کنند که سازمان‌ها هیچ رغبتی به درآمدهای کریپتو ندارند. صرافی‌ها شروع به ارائه راهنمایی مالیاتی به بزرگترین سرمایه‌گذاران کرده‌اند، اما اکثریت قریب به‌اتفاق سرمایه‌گذاران رمز ارز نباید چشم‌انتظار یک فرم خودکار 1099-k در صندوق ایمیل خود باشند.
در ایالات‌متحده وضعیت مالیاتی برای رمز ارزها تا حدودی مبهم است. خدمات درآمدهای داخلی تنها یک بیانیه‌ی تقریباً مبهم صادر کرده است، اما کارشناسان مالیاتی عقیده دارند که سرمایه‌گذاران باید گردش سکه‌هایشان، تاریخ حصول، قیمت پرداختی بابت آن و مبلغ دریافت شده را پیگیری کنند. گرچه قوانین اعلام‌شده در سال 2014 به همان حالت مقدماتی باقی ماند اما آن‌ها در حال حاضر اعمال‌شده‌اند.
3. از دست رفتن کیف پول‌های رمز ارز
تصور کنید سرمایه زندگی خود را از بانک برداشت کرده و آن را داخل یک کیسه در زیرزمین خانه خود قرار داده‌اید. اگر زیرزمینتان را آب برداشته باشد، اگر موش‌ها پول‌هایتان را جویده باشند یا اگر تانک آبگرم کن جرقه زده و آتش‌سوزی به پا کرده باشد، شما فکر می‌کنید پول‌هایتان اکنون خیس، پاره یا سوخته و بی‌ارزش است. در حقیقت شما بدشانس نیستید: اداره طراحی و چاپ خزانه‌داری آمریکا یک سرویس رایگان برای جایگزینی ارز معیوب شده ارائه می‌دهد. شما یک درس در مورد مسئولیت‌پذیری مالی دریافت می‌کنید، یک داستان بزرگ برای تعریف کردن در مهمانی‌ها دارید و پول‌هایتان نیز برمی‌گردد.
کیف پول‌های کاغذی برای رمز ارزها گرچه باوجود ماهیت برون‌خطی خود در مقابل حمله هکرها در امان می‌ماند، اما هیچ‌گونه حفاظت مشابهی در مقابل تخریبشان ارائه نمی‌کند. فرض کنید کیف پول کاغذی‌تان تاشده و تا زمانی ارقام کلید خصوصیتان را وارد نکرده باشید بازنخواهد شد. تصور کنید بخشی از آن خیس شده و پنج یا شش کاراکتر ان پاک‌شده باشد: شما محتویات داخل آن را ازدست‌داده‌اید. و البته اگر شما کیف پول کاغذی خود را گم‌کرده باشید هیچ امیدی نیست که بتوانید دوباره آن را پیدا کنید. تا سال 2017 تقریباً 4 میلیون بیت کوین از چرخه خارج‌شده بود.
هرچه که رمز ارز به سمت جریان اصلی حرکت کند، می‌توان انتظار تغییر برخی از قوانین سرمایه‌گذاری رمز ارز را داشت. مقررات حمایت از مصرف‌کننده را باید چاپ شود، برگه‌های مالیاتی رمز ارزها را باید دریافت کرد و مدیریت خصوصی دارایی‌ها می‌توانند دلهره کمتری به همراه داشته باشند.
درواقع، کاربردپذیری پیشرفت‌های فنّاورانه افزایش‌یافته است؛ برای مثال “کیف پول‌های سرد” امنیت کیف پول‌های کاغذی را با خصوصیت پایداری که همواره فاقد آن هستند، ترکیب کرده است. من یقین دارم که اغلب چنین نوآوری‌هایی در گوشه و کنار پراکنده‌اند. همچنین مطمئنم که سرمایه‌گذاران امروزی و سرمایه‌گذاران آینده باید تحقیقات خود را ادامه داده و شیوه‌های جهانی رمزگشایی را بیاموزند. از اشتباهات دیگران درس بگیرید و آن‌ها را تکرار نکنید.
