مقایسه بیت‌کوین و بیت‌کوین کش

از زمان شروع به کار بیت‌کوین پرسش‌های بسیاری درمورد مقیاس‌پذیری آن وجود داشته است. بیت‌کوین یک ارز رمزنگاری‌ شده است که در شبکه‌ای از کامپیوترهای درون بلاکچین قرارد دارد. این یک تکنولوژی انقلابی در زمینه‌‌ی ثبت دفترکل است و به چند دلیل دستکاری و کلاه‌برداری در دفاتر کل را بسیار سخت کرده است: اول اینکه انجام کارها توسط یک فرد واحد تایید نمی‌شود و توسط عده‌ای از افراد تایید می‌شود؛ دوم اینکه شبکه غیرمتمرکز است و بر روی کامپیوترهای تمام جهان وجود دارد.

مشکل این تکنولوژی این است که سرعت پایینی دارد و در مقایسه با بانک‌ها که با تراکنش‌های کارت اعتباری کار می‌کنند سرعت خیلی پایین‌تری دارد. ویزا (Visa) در روز ۱۵۰ میلیون تراکنش‌ انجام می‌دهد، یعنی حدود ۱۷۰۰ تراکنش بر ثانیه؛ و می‌تواند تا ۲۴۰۰۰ تراکنش بر ثانیه پیش برود.

اما شبکه‌ی بیت‌کوین در ثانیه چند تراکنش انجام می‌دهد؟ هفت تراکنش! پردازش هر تراکنش ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و با رشد کاربران بیت‌کوین، این زمان به دلیل اینکه تراکنش‌های زیادی در صف پردازش قرار می‌گیرند بیشتر می‌شود.

بحث‌های اخیر در مورد Bitcoin حول مسئله‌ی مقیاس‌پذیری و افزایش سرعت فرایند تایید تراکنش می‌چرخد. دو راه حل کلی برای این مسئله وجود دارد؛ یا حجم داده‌های مورد تایید در هر بلوک کاهش داده شود و یا  حجم هر بلوک افزایش داده شود، به طوری که اطلاعات بیشتری به طور همزمان پردازش شوند.

تفاوت بین بیت‌کوین و بیت‌کوین کش

استخرها و شرکت‌های استخراج که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد قدرت رایانشی خود را به استخراج بیت‌کوین اختصاص داده بودند در اواسط ژوییه ۲۰۱۷ تصمیم به ایجاد تکنولوژی جدیدی به نام Segregated Witness گرفتند که با نام SegWit2x شناخته می‌شود. SegWit2x با حذف داده‌های امضای دیجیتال از بلوک‌ داده‌های قابل پردازش در هر تراکنش، داده‌های قابل تایید در هر بلوک را کوچک‌تر می‌کند. داده‌های امضای دیجیتال طبق برآوردها چیزی حدود ۶۵ درصد داده‌های درون شبکه برای هر بلوک را شامل می‌شوند و خب این هم تغییر فنی کوچکی نیست. در ماه نوامبر صحبت از دوبرابر کردن اندازه‌ی بلوک از ۱ مگابایت به ۲ مگابایت داغ شد و البته چیز غیرمنتظره‌ای نبود. این کار تا حدودی به بهبود مقیاس‌پذیری Bitcoin کمک می‌کند. دانشمندان حوزه‌ی بیت‌کوین در گروه بیت‌کوین آنلیمیتد (Bitcoin Unlimited) در اواسط اکتبر اعلام کردند که اولین بلوک ۱ گیگابایتی جهان که ۱۰۰۰ برابر حد یک بلوک معمولی است، استخراج کرده‌اند.

بیت‌کوین کش اما داستان متفاوتی دارد. بیت‌کوین کش توسط استخراج‌کنندگان و توسعه‌دهندگان بیت‌کوین ایجاد شد که نگران آینده‌ی این ارز رمزنگاری‌ شده و توانایی مقیاس‌پذیری درست آن بودند. این افراد هر کدام در استفاده از تکنولوژی Segregated Witness احتیاط‌های خاص خود را داشتند. آنان فکر می‌کردند که SegWit2x مسئله‌ی اصلی مقیاس‌پذیری را کاملا پوشش نخواهد داد، و از نقشه‌ی راهی که ساتوشی ناکاموتو، اولین کسی که تکنولوژی بلاکچین را ارائه کرد، پیروی نمی‌کند. علاوه بر این، فرایند معرفی SegWit2x به عنوان راهِ پیش رو فاقد شفافیت بود و نگرانی‌هایی در مورد تضعیف غیرمتمرکز بودن و دموکراتیک بودن این ارز وجود داشت.

بعضی از توسعه‌دهندگان و استخراج‌کنندگان در ۱ آگوست هارد فورکی را آغاز کردند که منجر به ایجاد ارز بیت‌کوین کش شد. بیت‌کوین کش فارغ از تعداد استخراج‌کنندگانی که از آن پشتیبانی می‌کنند، برای تسریع فرایند تایید از حجم بلوک ۸ مگابایتی با سطح دشواری قابل تنظیم استفاده می‌کند که این روش ماندگاری زنجیره و سرعت تایید تراکنش‌ها را تضمین می‌کند؛ ولی همین امر نگرانی‌هایی را در مورد امنیت بیت‌کوین کش به وجود آورده است.

آینده‌ی ارز بیت‌کوین کش

این توسعه‌ی نرم‌افزاری می‌تواند در آینده‌ی این ارز تاثیرات زیادی داشته باشد. موقعیت آن بسیار سیال است و ارزش آن هم نوسان زیادی دارد. ارائه‌‌ی تصویر شفافی از آینده‌ی بیت‌کوین کش کار آسانی نیست، مگر اینکه مدتی از کار آن بگذرد و تاثیر فناوری SegWit2x بیت‌کوین ارزیابی شود و حجم بلوک‌ها هم دو برابر شود.

بهبود ارز رمزنگاری‌ شده به عنوان ابزار تراکنش، بر نگه‌ داشتن امنیت بیت‌کوین در سطح بالا و بهبود سرعت تراکنش آن بستگی دارد. بیت‌کوین امن باقی می‌ماند اما اینکه سرعت تراکنش آن چقدر بهبود پیدا می‌کند مشخص نیست. بیت‌کوین کش هم به محض تعدیل دشواری آن می‌تواند تراکنش‌ها را در ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه انجام دهد. البته میزان امنیت بلاکچین بیت‌کوین کش مشخص نیست.

امنیت آن به چشم‌انداز استخراج‌کنندگان و کاربران آن از آینده بستگی دارد. اگر توسعه‌دهندگان Bitcoin ماهیت غیرمتمرکز شبکه و امکانات کاربرمحور آن را تضعیف کنند، شاید مردم آن را رها کنند و به دنبال ارز جذاب دیگری بروند.