KYC یا “مشتری خود را بشناس” چیست؟
مشتری خود را بشناس یا KYC فرآیندی است که به یک کسب و کار اجازه تأیید هویت مشتریان خود و کاهش خطر اقدامات غیرقانونی را می‌دهد. این فرآیند برای هر دو گروه مشتریان و مشاوران مالی سودمند است چرا که به مشتریان این اطمینان را می‌دهد که مشاورانشان با چشمانی باز پیشنهادات خود را به آن‌ها ارائه می‌کنند و به مشاوران قدرت تشخیص سازگاری یک پیشنهاد با توجه به سابقه مشتری را می‌بخشد.
« مشتری خود را بشناس » یا KYC یک قانون استاندارد در صنعت سرمایه گذاری است که این اطمینان را می‌دهد که مشاوران سرمایه گذاری اطلاعات دقیقی را درباره ریسک پذیری، دانش سرمایه گذاری و موقعیت مالی مشتریان خود می‌دانند.
قانون KYC از هر دو گروه مشتریان و مشاوران مالی حفاظت می‌کنند. مشتریان با دادن آگاهی به مشاور سرمایه گذاری خود از اینکه چه سرمایه گذاری‌هایی به بهترین شکل با شرایط شخصی آن‌ها متناسب است، از خود محافظت می‌کنند. مشاوران سرمایه گذاری هم با دانستن اینکه چه چیزی را می‌توانند یا نمی‌توانند در سبد سرمایه گذاری مشتریان خود لحاظ کنند.
تجزیه و تحلیل KYC
قانون KYC یک الزام اخلاقی برای کسانی در صنعت اوراق بهادار است که با افتتاح و نگهداری حساب‌ها برای مشتریان سر و کار دارند. دو قانون وجود دارند که در جولای ۲۰۱۲ اعمال شده‌اند و در کنار هم این موضوع را پوشش می‌دهند: قانون ۲۰۹۰ سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) (مشتری خود را بشناس) و قانون ۲۱۱۱ همان سازمان (سازگاری). این قوانین اعمال شده اند تا هم از کارگزار-فروشنده و هم از مشتری حمایت کنند و کارگزاران و شرکت‌ها منصفانه با مشتریان معامله کنند.
قانون ۲۰۹۰ مشتری خود را بشناس اساساً بیان می‌کند که هر کارگزار-فروشنده باید اقداماتی را در زمان افتتاح و نگهداری حساب‌های مشتری به کار گیرد. یکی از الزامات این است که کارگزار باید از سوابق مربوط به هر مشتری آگاهی داشته و آن‌ها را ثبت کنند. هم چنین هر شخصی که اختیار عمل از جانب مشتری دارد، باید شناسایی شود.
سوابق مشتری مواردی هستند که برای خدمت‌رسانی موثر به حساب مشتری و آگاهی‌داشتن از هر گونه دستورالعمل رسیدگی ویژه برای حساب، مورد نیاز هستند. علاوه بر این، کارگزار-فروشنده لازم است تا با هر شخصی که اختیار عمل از جانب مشتری دارد، آشنا باشد و کارگزار-مشتری لازم است تا مطابق با تمامی قوانین، مقررات و احکام صنعت اوراق بهادار عمل نماید.
قانون سازگاری
همانطور که در قوانین شیوه‌های منصفانه سازمان FINRA می‌توان یافت، قانون ۲۱۱۱ پشت سر قانون KYC حرکت می‌کند و موضوع ارائه پیشنهادات را پوشش می‌دهد. قانون سازگاری ۲۱۱۱ ذکر می‌کند که یک کارگزار-فروشنده بایستی دلایل معقولی در زمان ارائه یک پیشنهاد داشته باشد که متناسب با شرایط و نیازهای مالی مشتری باشد. این مسئولیت بدان معنا است که کارگزار-فروشنده، پروفایل و سوابق فعلی مشتری از جمله دیگر اوراق بهادار مشتری را پیش از انجام هر گونه خرید، فروش یا مبادله یک ورق بهادار بررسی کرده است.
ایجاد یک پروفایل برای مشتری
مشاوران و شرکت‌های سرمایه گذاری مسئول بررسی شرایط مالی هر مشتری مانند سن، دیگر سرمایه گذاری‌ها، وضعیت مالیات، نیازهای مالی، تجربه سرمایه گذاری، افق زمانی سرمایه گذاری، نیازهای نقدینگی و ریسک پذیری مشتری هستند. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ملزم کرده است که یک مشتری جدید اطلاعات مالی دقیقی که شامل نام، تاریخ تولد، آدرس، وضعیت استخدام، درآمد سالانه، دارایی خالص، اهداف سرمایه گذاری و شماره‌های شناسایی می‌شود را پیش از افتتاح یک حساب ارائه کنند.