ترون چیست؟ تحلیل شبکه و آموزش ارز دیجیتال ترون
ترون یکی دیگر از پلتفرم‌های بلاک چین محور نام آشناست که به خوبی جای خود را در دنیای ارزهای دیجیتال باز کرده است. این پلتفرم ارز دیجیتال خود به نام ترونیکس (TRX) را داراست. هر چند که مانند بسیاری دیگر از بلاک چین‌ها از جمله اتریوم و ایاس و کاردانو، قابلیت های ترون نیز گسترده‌تر از ارائه یک ارز دیجیتال جدید است.
می‌دانید که امروزه، هر بلاک چینی علاوه بر معرفی یک ارز دیجیتال جدید، هدف منحصر بفرد دیگری را دنبال می‌کند. به عبارت بهتر، این بلاک چین‌ها قصد دارند تمرکززدایی را به همه فرآیندهایی که انسان‌ها در جامعه امروزی انجام می‌دهند هدیه دهند. یکی از شناخته شده‌ترین پلتفرم‌هایی که در این فضا وجود دارد و تا به امروز به موفقیت‌های خوبی نیز دست یافته است، بلاک چین ترون است.
ترون چیست و چه هدفی را دنبال می‌کند؟
هدف نهایی ترون ایجاد یک اینترنت به معنای واقعی غیرمتمرکز است. برای درک بهتر این موضوع، سایت‌هایی مانند گوگل، یوتیوب، فیس‌بوک، اینستاگرام و … را در نظر بگیرید. تمامی این سایت‌ها تحت مدیریت شخص یا اشخاصی هستند که تصمیمات مهم آن‌ها را اتخاذ و آینده آن‌ها را تعیین می‌کنند. برای مثال، تیم مدیریتی یوتیوب در خصوص چیستی و چگونگی ارائه محتوا به مخاطبان تصمیم گیری می‌کند، در صورت تمایل محتوای خاصی را سانسور و دسترسی به آن را غیرممکن می‌کند، سرچ‌ها و علاقه‌مندی‌های کاربران را رصد کرده و با توجه به این اطلاعات، محتوای خاصی را به آن‌ها پیشنهاد می‌کند، بدون تمایل کاربران آن‌ها را وادار به مشاهده تبلیغات می‌کند و …
یا پلتفرم‌های پخش فیلمی مانند نتفلیکس و نمونه‌های داخلی آن‌ها مانند نماوا و فیلیمو را تصور کنید. این پلتفرم‌ها محتوا را از صاحبان اثر خریداری می‌کنند و آن را با قیمتی مشخص در اختیار مخاطبان قرار می‌دهند. آن‌ها در واقع در نقش واسطه‌هایی ظاهر می‌شوند که در بین تولیدکننده اثر و مخاطب قرار می‌گیرند، و سودی به مراتب بیشتر از صاحب اصلی اثر را از آن خود می‌کنند.
همه این اتفاقات تنها در یک سیستم متمرکز امکان‌پذیر است. سیستمی که تجمع قدرت را برای گروه محدودی از افراد به ارمغان می‌آورد و سایرین را وادار به پذیرش آن می‌کند. حال نوعی از اینترنت را در نظر بگیرید که تحت مدیریت هیچ شخص خاصی نیست، تصمیمات آن به صورت دسته‌جمعی و در صورت رضایت اکثریت اعضا اتخاذ می‌شوند، هیچ واسطه‌ای در آن وجود ندارد، محتوا به طور مستقیم از جانب تولیدکننده در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌گیرد، و تمام سود حاصل از خریداری محتوا به تولیدکننده آن تعلق پیدا می‌کند. این چشم‌اندازیست که ترون در صدد دست‌یابی به آن است.
بنابراین می‌توان ترون را یک پلتفرم غیرمتمرکز مختص سرگرمی و انتشار محتوا تعریف کرد که از بلاک چین بهره می‌برد. ترون را می‌توان نسل جدید شبکه‌های اجتماعی دانست.
همچنین برخی ترون را نسل سوم اینترنت یا همان Web3 می‌خوانند. انحصار اینترنت در زندگی انسان‌ها از سال ۱۹۹۵ آغاز شد و اوج آن در سال ۲۰۰۰ میلادی رخ داد. از این دوره تحت عنوان حباب دات‌کام نیز یاد می‌شود. در این بازه زمانی اینترنت از محبوبیت بالایی برخوردار بود و شرکت‌هایی که کارشان به نوعی به اینترنت مرتبط بود شاهد افزایش ارزش سهام خود بودند. از همین رو بسیاری از شرکت‌های نوپا نیز به این سمت جذب شدند و به الکترونیک کردن فرآیندهای خود پرداختند.
همین روند تا زمان تولد شبکه‌های اجتماعی نیز ادامه پیدا کرد و توسعه‌دهندگان آن‌ها از این مسئله به نفع خود استفاده کردند. امروزه غول‌های بزرگ فناوری به روش‌های مختلف اطلاعات شخصی انسان‌ها را جمع‌آوری می‌کنند. و نکته جالب‌تر این که آن‌ها از همین اطلاعات شخصی به طرق مختلف کسب درآمد می‌کنند. از مثال‌های بارز این مسئله می‌توان به فروش اطلاعات کاربران توسط فیس‌بوک به شرکت گوگل‌آنالتیکس (Google Analytics) در زمان انتخابات اشاره کرد.
اما ترون روی کار آمده تا این وضعیت را خاتمه دهد. به عقیده بسیاری از افراد، ترون اینترنت را به مسیر اصلی و فراموش شده آن باز خواهد گرداند.
تاریخچه ترون
ترون در تاریخ ۲۵ ژوئن سال ۲۰۱۸ توسط شخصی به نام جاستین سان (Justin Sun) تأسیس شد. البته ترون در ابتدا بلاک چین مجزای خود را نداشت و در واقع یک توکن بر روی بلاک چین اتریوم بود. اما در ۲۵ ژوئن سال ۲۰۱۸ در نهایت بلاک چین مستقل ترون راه‌اندازی شد، و ارز دیجیتال ترون نیز به بلاک چین اصلی آن انتقال پیدا کرد. ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸ را روز استقلال ترون (Tron Independence Day) می‌خوانند.
جاستین سان چینی که فارغ‌التحصیل دانشگاه پنیسیلوانیاست، یکی از افراد موفق آسیا به شمار می‌رود. با وجود سن کم، او شرکت‌ها و نرم‌افزارهای بسیاری از جمله نرم‌افزار Peiwo را بنیانگذاری کرده است. اپلیکیشن Peiwo او در حال حاضر ۱۰ میلیون کاربر دارد.
مجله فوربز (Forbes) جاستین سان را جزء ۳۰ انسان موفق زیر ۳۰ سال در کل آسیا معرفی کرده است. بنیاد ترون یا همان Tron Foundation نیز بنیاد معتبریست که تبعیت از مقررات و قانون‌مندی در دستور کار آن قرار دارد. این بنیاد در کشور سنگاپور واقع شده است.
قیمت توکن‌های ترون در ابتدای عرضه اولیه (ICO) آن در اتریوم ۰.۰۰۱۹ دلار بود. این عرضه اولیه توانست ۷۰ میلیون دلار سرمایه را برای ترون جذب کند. ترون با همین سرمایه توانست هزینه‌های لازم برای راه‌اندازی بلاک چین خود را جمع‌آوری کند.
نقشه راه ترون
نقشه راه ترون از ابتدا از ۶ فاز اصلی تشکیل شده بود. این فازها از سال ۲۰۱۷ آغاز شدند و تا سال ۲۰۲۷ ادامه خواهند داشت.
۶ مرحله توسعه ترون از این قرار هستند:
فاز اگزودوس (Exodus)
اولین فاز ترون اگزودوس نام داشت که در سال ۲۰۱۷ آغاز شد. هدف اصلی این مرحله ذخیره‌سازی و توزیع همتا به همتای محتوا بود. ترون در این فاز از بلاک چین استفاده نمی‌کرد. بلکه از یک پروتکل منحصر بفرد و تحت وب بهره می‌برد که از این سیستم توزیع شده پشتیبانی می‌کرد.
فاز اُدیسه (Odyssey)
این فاز از توسعه ترون در سال ۲۰۱۹ اجرا شد. در این مرحله استفاده از بلاک چین به ترون اضافه شد. همچنین در این فاز پاداش‌های مالی برای ترغیب کاربران به تولید و انتشار محتوا در نظر گرفته شدند. این پاداش‌ها به جای تعداد لایک‌ها و ویوها، بر اساس میزان علاقه‌مندی مخاطبان به اثر توزیع می‌شوند.
برای مثال به جای کل یک اثر، قسمتی از آن یا تریلر آن برای مخاطبان پخش می‌شود. کاربران در صورت تمایل می‌توانند با پرداخت مبلغی، به نسخه کامل این اثر دسترسی پیدا کنند. مبلغ پرداخت شده به طور مستقیم به صاحب اثر تعلق خواهد گرفت.
امکان انجام تراکنش توسط ارز ترون یعنی TRX نیز از دیگر دستاوردهای این فاز بود.
فاز گرِیت وُیِج (Great Voyage)
این فاز در سال ۲۰۲۰ اجرایی شد، و تمرکز آن برروی ساخت توکن‌های جدید و پیش‌فروش آن‌ها از طریق ICO بود. به عبارت بهتر، فاز Great Voyage مرحله به کار بستن قراردادهای هوشمند در بلاک چین ترون بود. از زمان اجرای این مرحله ترون به رقیبی برای اتریوم و قراردادهای هوشمند آن تبدیل شد.
می‌دانید که قراردادهای هوشمند، امکان توسعه توکن‌های جدید برروی یک بلاک چین دیگر را ایجاد می‌کنند. اتریوم اولین بلاک چین جهان بود که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی کرد. پیش‌تر اشاره کردیم که حتی ترون نیز در ابتدا توکنی برروی اتریوم بود. ترون توانست با عرضه اولیه یا همان ICO توکن‌های خود سرمایه لازم برای راه‌اندازی بلاک چین مستقل را جذب کند. البته این قضیه فقط در خصوص ترون صدق نمی‌کند. بلاک چین‌های نام آشنایی دیگری از جمله ایاس نیز از همین روش استفاده کردند. اما امروزه همگی آن‌ها با پشتیبانی از قراردادهای هوشمند، به رقیب اتریوم بدل شده‌اند.
فاز آپولو (Apollo)
طبق اعلام تیم ترون، این فاز قرار است در آگوست ۲۰۲۱ اجرایی شود، و تا مارس ۲۰۲۳ نیز ادامه خواهد داشت. در این فاز توسعه‌دهندگان قادر خواهند بود توکن‌های خود را ایجاد کرده و از آن‌ها در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا همان DAPPهای خود استفاده کنند.
یک بازی را در نظر بگیرید که در ازای گذراندن مراحل مختلف، پول مجازی منحصر بفرد خود را به شما جایزه می‌دهد. شما می‌توانید از این پول برای خرید تجهیزات، لباس، ماشین‌های جدید، باز کردن مراحل قفل شده و … استفاده کنید. در دنیای امروز ما این بازی‌ها به شدت محبوب هستند و مطمئناً شما نیز انواع مختلف آن‌ها را امتحان کرده‌اید. توکن‌های موجود در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز نیز دقیقاً نقش همین پول‌های مجازی را ایفا می‌کنند.
اما علاوه بر این، هدف دیگر ترون در این فاز ایجاد امکان تبادل آزاد و رایگان این توکن‌ها با یکدیگر است. برای دست‌یابی به این هدف ترون باید یک پلتفرم ترید غیرمتمرکز را عرضه کند که نقدینگی این توکن‌ها در آن تأمین شود. این پلتفرم باید مانند یک صرافی غیرمتمرکز یا دکس (DEX) عمل کند که ترید توکن‌ها در آن به صورت کاملاً رایگان و در کمترین زمان به انجام برسد.
فاز اِستار تِرِک (Star Trek)
تمرکز اصلی ترون در این فاز آماده‌سازی همه شرایط لازم برای اجرای بی‌وقفه بازی‌های غیرمتمرکز، بازارهای پیش‌بینی و شرط‌بندی و سایر پلتفرم‌های سرگرمی می‌باشد. این مرحله از توسعه ترون در سال ۲۰۲۳ آغاز می‌شود و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد یافت.
فاز اِترنیتی (Eternity)
آخرین فاز ترون که اترنیتی نام دارد به توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز اجازه می‌دهد برای نرم‌افزارهای خود جذب سرمایه عمومی انجام دهند. اشخاص می‌توانند در صورت تمایل، برروی هر یک از این اپلیکیشن‌ها سرمایه‌گذاری کنند و در سود آن شریک شوند. این مرحله نیز در سال ۲۰۲۵ به اجرا گذاشته خواهد شد و بهبود عملکرد آن تا سال ۲۰۲۷ به طول خواهد انجامید.
ترون چگونه کار می‌کند؟ جزئیات فنی عملکرد ترون
شاید مهم‌ترین چیزی که برای توضیح عملکرد فنی ترون باید به آن اشاره کرد، الگوریتم اجماع ترون است. می‌دانید که بلاک چین‌های مختلف از الگوریتم‌های مختلفی برای اجماع استفاده می‌کنند. برای مثال الگوریتم اجماع بیت کوین و همچنین اتریوم از نوع اثبات کار است. برای اجماع در این بلاک چین‌ها وجود سخت‌افزارهای پرقدرت و پرمصرفی که آن‌ها را با نام ماینر می‌شناسیم ضرورت دارد. همچنین پروسه تولید ارزهای این بلاک چین‌ها نیز استخراج یا ماینینگ (mining) خوانده می‌شود.
الگوریتم اثبات کار امنیت بلاک چین‌ها را به معنای واقعی تضمین می‌کند و تمرکززدایی آن‌ها را افزایش می دهد. حمله به چنین شبکه‌هایی به قدری هزینه‌بر است که می‌توان گفت عملاً ممکن نیست. همچنین برای تبدیل شدن به یک نود اعتبارسنج یا همان فول نود (Full Node) در آن‌ها گزینشی وجود ندارد. هر شخصی که یک دستگاه ماینر را خریداری کند، می‌تواند به یک فول نود در این شبکه‌ها تبدیل شود و در فرآیند اعتبارسنجی تراکنش‌ها مشارکت کند.
اما مشکل همیشگی این شبکه‌ها، مصرف برق بالای آن‌ها و مهم‌تر از آن، مقیاس‌پذیری کم آن‌هاست. مقیاس‌پذیری به تعداد تراکنش‌هایی اطلاق می‌شود که یک شبکه قادر است در واحد زمان انجام دهد. در حال حاضر شبکه‌ای مانند بیت کوین قادر است تنها ۳ تا ۶ تراکنش را در ثانیه انجام دهد. این مقدار برای شبکه‌هایی مانند اتریوم و ترون که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند خیلی کم است.
در شبکه‌های مجهز به قرارداد هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، هر عملیات خود یک تراکنش جداگانه محسوب می‌شود. حتی بازدید از یک صفحه و لایک کردن مطالب نیز تراکنش‌هایی مجزا هستند. بنابراین این شبکه‌ها اگر قصد دارند حجم بالای تراکنش‌ها را مدیریت کنند، باید مشکل مقیاس‌پذیری را رفع نمایند. از همین رو شبکه‌هایی مانند ترون به نوع دیگری از الگوریتم اجماع به نام اثبات سهام، و یک نوع خاص آن به نام اثبات سهام محول شده روی می‌آورند.
الگوریتم اجماع اثبات سهام محول شده یا (Delegated Proof of Stake (DPoS
برای درک عملکرد اثبات سهام محول شده ابتدا باید از اثبات سهام آگاهی داشته باشید. الگوریتم اثبات سهام به این شکل عمل می‌کند که کاربران برای تبدیل شدن به فول نود در آن، ابتدا باید مقدار مشخصی از ارز دیجیتال این شبکه را خریداری و در آن سپرده‌گذاری یا اصطلاحاً استیک (Stake) کنند. فرض شبکه‌هایی که از این الگوریتم استفاده می‌کنند این است که این فول نودها برخلاف منافع شبکه عمل نمی‌کنند. چرا که در این صورت قیمت ارز دیجیتال شبکه با افت مواجه خواهد شد، و این امر فول نودها را نیز متضرر خواهد کرد.
البته اثبات سهام نیز به خودی خود روش جالبیست و تمرکززدایی را حفظ می‌کند. اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که غالب بلاک چین‌های امروزی نه از خود اثبات سهام، بلکه از یک نوع خاص آن به نام اثبات سهام محول شده یا نمایندگی شده استفاده می‌کنند.
در اثبات سهام محول شده، همه کسانی که ارز دیجیتال را خریداری کرده‌اند در اعتبارسنجی مشارکت نمی‌کنند. آن‌ها به یک نود دیگر بعنوان نماینده خود رأی می‌دهند. این نماینده از جانب همه کسانی که به او رأی داده‌اند تراکنش‌ها را تأیید کرده و بلاک‌ها را می‌سازد.
اثبات سهام محول شده به دلیل کاهش تعداد اعتبارسنج‌ها سرعت انجام تراکنش‌ها و ساخت بلاک‌ها را افزایش می‌دهد. اما مسلماً تمرکززدایی، شفافیت و امنیت آن به هیچ وجه به اندازه شبکه‌ای مانند بیت کوین نیست.
درباره الگوریتم‌های اجماع بیشتر بخوانید:
اثبات سهام محول شده ترون
در بلاک چین ترون، نودهایی به نام نماینده‌های ارشد یا (Super Representatives (SR وجود دارند که ساخت بلاک را انجام می‌دهند. تعداد SR ها در ترون ۲۷ عدد است. بنابراین تولید بلاک به ۲۷ استیکری که بیشترین رأی را به خود اختصاص دهند محول خواهد شد.
رأی‌گیری برای نماینده‌های ارشد ترون در بازه‌های زمانی که اصطلاحاً راند (Round) خوانده می‌شوند انجام می‌شود. هر راند ترون ۶ ساعت طول می‌کشد. همچنین هر راند به بازه‌های زمانی کوچک‌تری به نام اسلات (Slot) تقسیم می‌شود. هر اسلات ترون نیز ۳ ثانیه طول می‌کشد. بنابراین هر راند ترون دارای ۷۲۰۰ اسلات است. ۲ اسلات آخر هر راند را بازه پایداری شبکه یا maintenance period می‌خوانند. چرا که رأی‌گیری برای ۲۷ نماینده ارشد راند بعدی، در این دو اسلات انجام می‌شود.
هر کسی که ارز دیجیتال ترون (TRX) را استیک کرده باشد، می‌تواند به نماینده‌های مدنظر خود رأی بدهد. اصطلاحاً گفته می‌شود که این اشخاص قدرت ترون یا Tron Power (TP) را برای رأی‌دهی به دست آورده‌اند. هر یک ترونی که استیک شود، یک TP یا یک حق رأی را به شما خواهد داد.
اما تبدیل شدن به نماینده ارشد به این سادگی نیست. برای جلوگیری از خرابکاری در شبکه و اطمینان از صحت عملکرد این نماینده‌ها، آن‌ها باید ۹,۹۹۹ TRX را در شبکه استیک کنند.
پاداش تولید بلاک در ترون
نماینده‌های ارشد ترون در ازای تولید هر بلاک ۱۶ TRX را بعنوان پاداش دریافت می‌کنند. از طرفی بلاک‌های ترون هر ۳ ثانیه تولید می‌شوند. بنابراین سالانه ۱۶۸,۱۹۲,۰۰۰ از ارز TRX بعنوان پاداش تولید بلاک در بین SRها توزیع می‌شود.
ساختار شبکه ترون
شبکه ترون از سه لایه برنامه کاربردی (Application)، هسته (Core) و ذخیره‌سازی (Storage) تشکیل شده است.
لایه برنامه کاربردی یا همان Application Layer لایه‌ایست که برنامه‌های غیرمتمرکز و کیف پول‌های ترون برروی آن قرار می‌گیرند. این لایه یک رابط کاربری یا UI را برای کاربران فراهم می‌کند تا به توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و کیف پول‌های خود بپردازند.
لایه هسته یا همان Core Layer ترون میزبان قراردادهای هوشمند، حساب‌ها، اطلاعات مربوط به اجماع، API کیف پول‌ها و کیت توسعه نرم‌افزار (SDK) است. و در نهایت لایه ذخیره‌سازی (Storage Layer) ترون، ذخیره‌سازی اطلاعات مربوط به حالت (state) شبکه و اطلاعات مربوط به بلاک‌ها را انجام می‌دهد.
آیا ترون غیرمتمرکز است؟
پاسخ این سوال به تعریف ما از غیرمتمرکز بودن بستگی دارد. در قسمت‌های قبل در خصوص الگوریتم اجماع ترون صحبت کردیم. حتماً متوجه شده‌اید که اجماعی که در آن ۲۷ نماینده تراکنش‌ها را اعتبارسنجی می‌کنند، نسبت به اجماع شبکه‌ای مانند بیت کوین که در آن همه اعضای شبکه در اجماع مشارکت دارند غیرمتمرکز نیست. اما خب مسلماً ترون از اینترنتی که ما امروزه از آن استفاده می‌کنیم غیرمتمرکزتر خواهد بود.
ویتالیک بوترین خالق اتریوم به شدت به مدل اجماع ترون و شبکه‌های مشابه آن منتقد است. وی معتقد است که این شبکه‌ها به هیچ وجه غیرمتمرکز نیستند. مشکل ویتالیک بوترین با مدل اجماع اثبات سهام نیست. همانطور که احتمالاً می‌دانید، آپدیت جدید اتریوم که اتریوم ۲.۰ نام دارد اجماع این شبکه را از اثبات کار به اثبات سهام تغییر خواهد داد. مشکل ویتالیک بوترین با اثبات سهام محول شده است.
تا به امروز ما هیچ بلاک چینی را نداشته‌ایم که از اثبات سهام استفاده کند. همگی آن‌ها از نوعی از اثبات سهام نمایندگی شده بهره می‌گیرند. اتریوم ۲.۰ اولین بلاک چینی خواهد بود که قصد دارد اثبات سهام واقعی را پیاده‌سازی کند. باید دید که آیا اتریوم ۲.۰ موفق خواهد شد این مشکلی که ویتالیک بوترین آن را «سه‌گانه مقیاس‌پذیری بلاک چین» می‌خواند را حل کند یا خیر.
درباره سه‌گانه مقیاس‌پذیری بلاک چین بیشتر بخوانید:
قیمت ترون
در زمان نگارش این مقاله (دی ۱۳۹۹) ارز دیجیتال TRX با قیمت ۰.۰۲۶ دلار معامله می‌شود. ترون در این تاریخ در رده‌بندی سایت کوین‌مارکت‌کپ، رتبه ۱۷ را (از لحاظ حجم بازار) داراست. در مجموع ۱۰۰.۸۵۰.۷۴۳.۸۱۲ واحد از ارز دیجیتال ترون وجود دارد. از این مقدار، ۷۱.۶۵۹.۶۵۷.۳۶۹ تا کنون عرضه شده است. همانطور که پیش‌تر نیز اشاره کردیم، ارز دیجیتال ترون قابل استخراج نیست. این ارز توسط تیم ترون و به روش‌هایی مانند پاداش تولید بلاک‌ها عرضه می‌شود. هنوز هیچ سقف محدودیتی برای عرضه ترون در نظر گرفته نشده است و پس از توزیع تمام ترون‌های موجود، عرضه آن توسط عاملی به نام «نرخ تورم سالانه» ادامه خواهد داشت.
بیشترین قیمتی که ترون در تاریخ خود تجربه کرده مربوط به ۵ ژانویه ۲۰۱۸ است. در این تاریخ قیمت ترون تا ۰.۱۹ دلار افزایش پیدا کرد. در شکل زیر نمودار قیمت ترون را از زمان تولد تا به امروز مشاهده می‌کنید.
کیف پول های ترون
کیف پول‌های زیادی وجود دارند که از ارز دیجیتال ترون یعنی TRX پشتیبانی می‌کنند. در این قسمت برخی از این کیف پول‌ها را معرفی می‌کنیم.
- کیف پول سخت‌افزاری لجر (Ledger)
- کیف پول سخت‌افزاری ترزور (Trezor)
- کیف پول نرم‌افزاری (دسکتاپی) اگزودوس (Exodus)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) ترون والت (TronWallet)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) گاردا (Gaurda)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) اتمیک (Atomic)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایی) کوینومی (Coinomi)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) تراست والت (Trust Wallet)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) کوبو (Cobo)
- کیف پول نرم‌افزاری (موبایلی) بیت‌پای (BitPie)
- کیف پول نرم‌افزاری اینفینیتو (Infinito)
- کیف پول نرم‌افزاری هیوبی (Huobi)
- کیف پول نرم‌افزاری ابرا (Abra)
- کیف پول نرم‌افزاری زب‌پی (ZebPay)
- کیف پول نرم‌افزاری و افزونه کروم ترون لینک (TronLink)
چگونه ارز دیجیتال ترون بخریم؟ خرید ترون
برای خرید ترون یا هر ارز دیجیتال دیگری، دو راه در پیش روی شماست. روش اول این است که این ارز دیجیتال را به طور مستقیم و توسط ریال از یک صرافی ارز دیجیتال ایرانی خریداری کنید. برای این کار ابتدا باید یک کیف پول ترون را تهیه کنید و سپس یک صرافی ارز دیجیتال ایرانی را انتخاب و در آن ثبت نام کنید.
در این مقاله قصد نداریم صرافی‌های ارز دیجیتال ایرانی را معرفی و یا توصیه کنیم، اما با یک جستجوی کوچک در اینترنت تعدادی از آن‌ها را خواهید یافت.
درباره صرافی‌های ارز دیجیتال بیشتر مطالعه کنید:
روش دومی که وجود دارد این است که شما یک ارز دیجیتال دیگر مانند استیبل کوین تتر را از یک صرافی ایرانی خریداری کنید، و آن را در حساب یک صرافی ارز دیجیتال خارجی به ارزهای دیگری از جمله ترون تبدیل کنید.
استفاده کاربران ایرانی از غالب صرافی‌های ارز دیجیتال خارجی به دلیل مسئله تحریم‌ها ممنوع است. حال برخی از این صرافی‌ها مانند صرافی Coinbase کاربران را ملزم به احراز هویت می‌کنند، که از همین رو استفاده از آن‌ها برای ایرانی‌ها عملاً غیرممکن است. اما در برخی دیگر از آن‌ها مانند بایننس (Binance) احراز هویت اجباری نیست. کاربران ایرانی می‌توانند با احتیاط لازم و با استفاده از VPN از این دسته استفاده کنند.
فراموش نکنید که به هیچ وجه با IP ایران به این صرافی‌ها وصل نشوید، و IP فیلترشکن خود را نیز مدام تغییر ندهید. برای احتیاط بیشتر توصیه می‌کنیم از یک وی پی ان با IP ثابت (VPS) استفاده کنید. استفاده از این صرافی‌ها ریسک‌های خاص خود را داراست. اگر برخی توصیه به انجام این کار می‌کنند، به این دلیل است که حجم معاملات در این صرافی‌ها بسیار بالاست. به همین دلیل معاملات شما در مدت زمان کوتاه‌تر و همچنین با کارمزد خیلی کم به انجام می‌رسد. استفاده از این روش برای کسانی مناسب است که قصد دارند تریدهای پی‌درپی انجام دهند و ارزهای خود را به یکدیگر تبدیل کنند. اگر هدف شما سپرده‌گذاری طولانی مدت ارز دیجیتال است، این روش را به شما توصیه نمی‌کنیم.
با این حال اگر مایل به این کار هستید، باید ابتدا به سایت یک صرافی مانند بایننس مراجعه کرده و در آن ثبت نام کنید. پس از ثبت نام، شما مجهز به یک حساب در این صرافی خواهید شد که مانند یک کیف پول ارز دیجیتال عمل می‌کند. می‌توانید آدرس بایننس خود را در اختیار صرافی ایرانی قرار دهید تا پس از واریز مبلغ، ارز دیجیتال شما را به این حساب منتقل کند.
توضیح کامل و مرحله به مرحله چگونگی خرید ترون در این مقاله نمی‌گنجد. اما از آن جایی که خرید ارزهای دیجیتال مختلف از روند مشابهی پیروی می‌کند، پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را مطالعه کنید:
بانک آف ترون چیست؟ آیا این پروژه ارتباطی به شبکه ترون دارد؟
چندی پیش پروژه‌ای به نام بانک ترون یا بانک آف ترون (Bank of Tron) سر و صدای زیادی به پا کرد و کاربران زیادی را به سمت خود جذب کرد. عملکرد این پروژه از نوع هرمی بود. کاربران باید تعداد اعضای مشخصی را به شبکه دعوت می‌کردند. هر یک از اعضای دعوت شده باید مقداری ترون را در شبکه سرمایه‌گذاری می‌کرد. کاربران در ازای دعوت اعضای جدید به شبکه درصدی از سود را دریافت می‌کردند. همچنین اصل پول کاربران به آن‌ها بازگردانده نمی‌شد.
به چنین پروژه‌هایی اصطلاحاً طرح‌های پانزی می‌گویند. در این پروژه‌ها هیچگونه کار مولدی انجام نمی‌شود و فقط پول‌های کاربران در بین خود آن‌ها می‌چرخد. تا زمانی که پروژه اعضای جدیدی را دریافت می‌کند، همه چیز خوب پیش می‌رود. پول‌ها از کاربران جدید دریافت شده و به اعضای قدیمی‌تر پرداخت می‌شود. به همین جهت، کاربران تصور می‌کنند که پروژه در حال عمل به وعده‌های خود است و به آن اعتماد می‌کنند. اما به محض این که تعداد اعضای جدید کم شد و یا سود پروژه به حد نصاب مورد نظر موسس آن رسید، آن‌ها برای همیشه متواری و پروژه برای همیشه متوقف خواهد شد.
نمونه چنین شرکت‌ها و پروژه‌هایی را در زندگی واقعی به کرات مشاهده کرده‌ایم. بانک ترون نمونه دیجیتالی و غیرمتمرکز همین طرح‌ها بود. این پروژه تنها از قراردادهای هوشمند ترون استفاده می‌کرد، و البته اسم ترون را به یدک می‌کشید. هیچ ارتباط دیگری در میان این پروژه و تیم ترون وجود نداشت، اما بسیاری از افراد به دلیل اعتمادی که به ترون داشتند در دام آن افتادند.
نباید فراموش کنید که بلاک چین نیز مانند هر تکنولوژی دیگری می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار بگیرد. نمونه‌های مشابه این طرح‌های هرمی حتی در دنیای واقعی ما که تحت حاکمیت متمرکز هستند نیز وجود داشتند، چه برسد به دنیای بلاک چین که از اساس غیرمتمرکز است و آزادی عمل بسیار بیشتری را در اختیار افراد قرار می‌دهد. در این میان، این وظیفه ماست که آگاهی خود را افزایش دهیم و در دام وعده‌های یک شبه پولدار شدن نیفتیم.
به طور کلی، توصیه ما و همه متخصصین این حوزه این است که از طرح‌های با ماهیت هرمی تا حد امکان اجتناب کنید. این طرح‌ها محکوم به شکست هستند، و این شکست دیر یا زود برای آن‌ها رقم می‌خورد. حتی اگر شما از افراد رأس این هرم هم باشید و سود خوبی را کسب کنید، باید بدانید که این سود را به قیمت از دست رفتن سرمایه ده‌ها، صدها یا هزاران انسان دیگر از جمله دوستان و نزدیکان خود به دست آورده‌اید.
بانک ترون در نهایت پس از چند ماه فعالیت ناپدید شد و سرمایه کاربران خود را برای همیشه به تاراج برد.
جمع‌بندی
در این مقاله سعی کردیم تعریف جامعی از ترون ارائه کنیم و از اهداف کلی آن تا جزئیات مربوط به عملکرد بلاک چین آن را پوشش دهیم. برخی از افراد ترون را یک پروژه جاه‌طلبانه و بلندپروازانه می‌خوانند. با مطالعه این مقاله احتمالاً دلیل اطلاق این صفت به ترون را متوجه شده‌اید.
پروژه ترون اهداف بلندی را در سر دارد و ادعاهای آن نیز ادعاهای بزرگیست. شاید تنها مسئله‌ای که می‌تواند تا حدی نگران کننده باشد، همین شک و شبهه‌هاییست که در خصوص متمرکز بودن آن وجود دارد. با این حال فازهای اصلی توسعه ترون هنوز به طور کامل اجرایی نشده‌اند و برای پیاده‌سازی کامل آن‌ها باید تا سال ۲۰۲۷ صبر کنیم. احتمالاً پس از آن قضاوت بهتری نسبت به موفقیت یا عدم موفقیت ترون در دست‌یابی به اهداف اولیه‌اش خواهیم داشت.