بدهی جاری و حصه‌‌ جاری بدهی بلند مدت

بدهی جاری

بدهی جاری (Current Debt) شامل استقراض‌‌های رسمی یک شرکت در خارج از حساب‌‌های پرداختنی می‌‌باشد. این بخش بر روی ترازنامه‌‌ی مالی (Balance Sheet) به عنوان یک تعهد شرکتی نشان داده می‌‌شود که باید در عرض یک سال پرداخت شود. بنابراین، بدهی‌جاری به عنوان یک تعهد جاری (Current Liability) دسته‌‌بندی می‌‌شود. این اصطلاح را نباید با نسبت جاری بدهی‌‌های بلند مدت (Current Portion of Long-Term Debts) اشتباه گرفت، که نسبت جاری بدهی‌‌ های بلند مدتی است که باید در عرض یک سال پرداخت شوند.

همه‌‌ی شرکت‌ها موردِ مربوط به بدهی‌جاری را در ترازنامه‌‌ی خود ندارند، اما آن‌هایی که آن را دارند، از آن به عنوان وام‌‌های صریح استفاده می‌‌کنند که شرکت با سررسید کمتر از یک سال متحمل شده است. بعضی از شرکت‌‌ها آن‌ها را اسناد پرداختنی‌‌ (Notes Payable) می‌‌نامند. از آنجا که حساب‌های پرداختی به کالا‌‌ها یا خدماتی اشاره دارند که به صورت قرضی دریافت شده‌‌اند، این اصطلاح با حساب‌‌های پرداختی (Accounts Payable) تفاوت دارد. از سوی دیگر، اسناد پرداختی به وجه یا پول نقدی اشاره دارد که به صورت قرضی در اختیار شرکت قرار دارند.

حصه جاری بدهی بلند مدت

سررسید بدهی‌‌های بلند مدت برای مدت بیش از یک سال خواهد بود. این بازه می‌‌تواند دو سال، پنج سال، ده سال و یا حتی سی سال باشد. حصه‌‌ جاری بدهی بلند مدت (Current Portion of Long-Term Debt) مقدار اصلی و سود این مبلغ در مدت‌‌زمان یک سال است.

این اصطلاح را نباید با بدهی جاری (Current Debt) اشتباه گرفت، که به وام‌‌هایی گفته می‌‌شود که سررسید کمتر از یک سال دارند. بعضی از شرکت‌‌ها این دو را یکی کرده و مقدار کلی بدهی‌جاری را در ترازنامه‌‌ی مالی (Balance Sheet) می‌‌نویسند.

محاسبه‌‌ی حصه جاری

تحلیلگر باید اطلاعات کافی را برای ساختن صورت بدهی (Debt Schedule) یک شرکت در اختیار داشته باشد. این صورت، بدهی‌‌های عمده‌‌ی یک شرکت را به صورت مختصر بیان کرده و آن را بر اساس سررسید، پرداخت‌‌های دوره‌‌ای و مانده‌‌حساب تنظیم می‌‌کند. با استفاده از صورت بدهی، یک تحلیلگر می‌‌تواند میزان حصه جاری بدهی بلند مدت یک شرکت را اندازه‌‌گیری کند.

کاهش دادن حصه جاری بدهی بلند مدت

یک شرکت می‌‌تواند این نسبت را با پرداخت پول بدهی کاهش دهد. با انجام پرداخت‌‌ها، حساب پول نقدی شرکت کاهش می‌‌یابد، اما از سوی دیگر حساب بدهی‌‌ها هم به همان اندازه پایین می‌‌آید.

علاوه بر این، شرکتی که اعتبار مناسبی در اختیار دارد ممکن است “تاریخ انقضاء وام فعلی را بیشتر کند”، که توسط دریافت وام بیشتر انجام می‌‌گیرد. اگر وام جدید هم بلند مدت باشد، بدهی‌جاری به شیوه‌‌ای چشم‌‌گیر به تاریخ دیگری در آینده موکول می‌‌شود.

کاربردهای الگوسازی مالی

از دیدگاه نقدینگی (Cash Flow)، دسته بندی قرض‌‌ها به صورت بدهی جاری یا بدهی غیرجاری هیچ تفاوتی ندارد. در الگوسازی مالی (Financial Modelling)، درست کردن تمامی صورت‌‌های مالی (Financial Statements)،شامل ترازنامه‌‌ی مالی که در آن نسبت جاری بدهی بلند مدت به صورت مجزا نشان داده می‌‌شود، ممکن است ضروری باشد، . این امر صرفا به این خاطر انجام می‌‌شود که اعداد با کارهای انجام‌‌شده توسط حسابدار در ارتباط باشند. این کار هیچ تاثیری بر ارزیابی نحوه‌‌ی دسته‌‌بندی بدهی‌‌ها ندارد.

منبع