استفاده از نسبت داراییهای درآمدزا به مجموع داراییها جهت اندازهگیری ثروت
تفاوت میان خانوادههای ثروتمند و فقیر در درصد یا مقدار داراییهای درآمدزا نسبت به داراییهای غیردرآمدزا میباشد. در این مقاله با داراییهای درآمدزا و غیر درآمدزا آشنا میشوید و نحوه استفاده از نسبت داراییهای درآمدزا به مجموع داراییها را برای محاسبه ثروت خود خواهید آموخت.
از این نسبت مالی برای خانوادهی خود استفاده کنید
اگر میخواهید راحت زندگی کنید، آرام بخوابید و به شیوهای مناسب بازنشسته شوید، ترفندی وجود دارد که با استفاده از آن میتوانید میزان پیشرفت خود را در راه رسیدن به استقلال مالی تعیین کنید. شرکتهای مالک بانک، در زمان گزارش نتایج تجاری به سهامداران و مدیران در ترازنامهی خود میان دارائیهای درآمدزا (Earning Assets) و دارائیهای غیردرآمدزا (Non-Earning Assets) فرق قائل میشوند، اما میتوان این کار را به سادگی در مورد حسابهای خانوادگی هم انجام داد.
بانکها از نسبت داراییهای درآمدزا به مجموع داراییها (Earning Assets to Total Assets Ratio) استفاده میکنند تا درصدی از ترازنامه را که در حال درآمدزایی میباشد، به صورت خلاصه بیان کنند. اگر باقی فاکتورها برابر باشند، تفاوت میان خانوادههای ثروتمند و فقیر در درصد یا مقدار داراییهای درآمدزا نسبت به داراییهای غیردرآمدزا میباشد.
تعریف داراییهای درآمدزا و داراییهای غیردرآمدزا
- دارایهای درآمدزا همهی آن چیزهایی هستند که به صورت مستقیم درآمدزایی میکنند، مانند سهامی که دارای سود سهام (Dividend) هستند، اوراق بهاداری (Bonds) که بهره پس میدهند، املاکی که به خاطر آنها اجاره میگیرید، حق چاپ و اختراع که حقوق خاص خود را به همراه دارند و ماشینآلاتی که به شما این امکان را میدهند برای سودبخشی، کالاهایی را تولید کنید.
- داراییهای غیردرآمدزا آن چیزهایی هستند که درآمدی برای مالک دربر ندارند. خودرو، نمونهای از داراییهای غیردرآمدزا میباشد، چراکه به جای تولید درآمد، پول شما را هدر میدهد؛ مگر اینکه صاحب خدمات حمل بار، شرکت کامیونداری یا کسبوکار تاکسیرانی باشید.
چگونگی محاسبهی نسبت داراییهای درآمدزا به مجموع داراییها
برای محاسبهی این نسبت باید از فرمول زیر استفاده کنید:
(داراییهای درآمدزا در آغاز سال + داراییهای درآمدزا در پایان سال) ÷ ۲
———————–مقسوم بر————————
(مجموع داراییها در آغاز سال + مجموع داراییها در پایان سال) ÷ ۲
اگر برای مدت زیادی کار محاسباتی انجام ندادهاید، توضیح مسئله میتواند کمی به شما کمک کند. یک شخص به اسم لِنس را تصور کنید. او دوست دارد پولش را برای کسب درآمد گذرا (غیرفعال) (Passive Income) سرمایه گذاری کند. اگرچه وی از کار کردن لذت میبرد، ایدهی جمعآوری سود سهام، بهره و اجاره یکی از بزرگترین لذتهای زندگی اوست. پولی که به خاطر آن هیچ وقتی صرف نمیکند. او سال را با $۱۰۰,۰۰۰ در اوراق بهادار، $۲۵۰,۰۰۰ در سهام، $۲۵۰,۰۰۰ در املاک اجارهای، $۵۰,۰۰۰ در ماشین، $۳۰۰,۰۰۰ در یک مسکن شخصی و $۷۵,۰۰۰ در داراییهای شخصی دیگر مانند مبلمان و لباس شروع میکند. در طی سال، وی $۸۰,۰۰۰ پسانداز میکند و باز هم همهی آن را در سهام سرمایه گذاری میکند و مبلغ کلی را به $۳۳۰,۰۰۰ میرساند.
اول از هر چیز باید با جدا کردن داراییهای درآمدزا از داراییهای غیردرآمدزا در آغاز سال شروع کنیم:
- داراییهای درآمدزا در آغاز سال = $۶۰۰,۰۰۰ ($۱۰۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ املاک اجارهای)
- مجموع داراییها در آغاز سال = $۱,۰۲۵,۰۰۰ ($۱۰۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ املاک اجارهای + $۵۰,۰۰۰ ماشین + $۳۰۰,۰۰۰ مسکن شخصی + $۷۵,۰۰۰ دیگر چیزها)
حالا باید همان چیزها را در پایان سال محاسبه کنیم:
- داراییهای درآمدزا در پایان سال = $۶۸۰,۰۰۰ ($۱۰۰,۰۰۰ سهام + $۳۳۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ املاک اجارهای)
- مجموع داراییها در پایان سال = $۱,۱۰۵,۰۰۰ ($۱۰۰,۰۰۰ سهام + $۳۳۰,۰۰۰ سهام + $۲۵۰,۰۰۰ املاک اجارهای + $۵۰,۰۰۰ ماشین + $۳۰۰,۰۰۰ مسکن شخصی + $۷۵,۰۰۰ دیگر چیزها)
اکنون میتوانیم این اطلاعات را در فرمول قرار دهیم تا نسبت داراییهای درآمدزا به مجموع داراییها را به دست آوریم:
مرحلهی اول:
($۶۰۰,۰۰۰ + $۶۸۰,۰۰۰) ÷ ۲
——— مقسوم بر ———
($۱,۰۲۵,۰۰۰ + $۱,۱۰۵,۰۰۰) ÷ ۲
مرحلهی دوم:
($۱,۲۸۰,۰۰۰) ÷ ۲
——— مقسوم بر ———
($۲,۱۳۰,۰۰۰) ÷ ۲
مرحلهی سوم:
$۶۴۰,۰۰۰
——— مقسوم بر ———
$۱,۰۶۵,۰۰۰
مرحلهی چهارم:
=۰.۶۰, or 60%
این مسئله به ما میگوید که ۶۰% از داراییهای ترازنامهی شخصی لنس یا ۰.۶۰ دلار از هر ۱ دلاری که وی در اختیار دارد، برای او درآمدزایی میکند. سرمایهی او به معنای واقعی کلمه در ۲۴ ساعت از شبانهروز، ۷ روز از هفته و ۳۶۵ روز از سال در چرخش است.
بسیاری از افرادی که ثروتمند میشوند، به صورت مداوم در حال ساختن یا به دست آوردن داراییهای درآمدزا هستند
یکی از پدیدههای اقتصادی جالبتوجه که بارها و بارها تکرار میشود، الگوی رفتاری خاصی است که باعث ثروتمند شدن بسیاری از خانوادهها شده است.
برای مثال مهندسین، بیشتر از حرفههای دیگر ارزش خالص به ازای هر ۱ دلار در حقوق خود به دست میآورند. مثلا اگر یک مهندس و یک استاد دانشگاه هردو $۱۵۰,۰۰۰ در سال درآمد داشته باشند و همهی فاکتورهای دیگر نیز یکسان باشند، آن مهندس در پایان زندگی خود دارای میلیونها دلار ثروت افزودهی بیشتر خواهد بود.
برخی از گروههای مهاجر خاص هم همین گرایش را برای پایین نگهداشتن هزینهها و به دست آوردن داراییهای درآمدزا از خود نشان میدهند. افراد کرهای ساکن آمریکا به عنوان مثالی واضح به ذهن میآیند. همانطور که یکی از متخصصین این حوزه یعنی دکتر توماس جی. استنلی (Thomas J. Stanley) در پژوهش خود به این نتیجه رسید که احتمال دریافت درآمد ششرقمی توسط آنها ۳ برابر بیشتر از افراد دیگر است و همچنین بسیار بیشتر احتمال میلیونر شدن دارند. چرا؟ در حالی که دیگران برای خریدن بهترین خانه در محلهای جدید پول قرض میکردند، آنها خانهای ارزانتر در محلهای قدیمیتر میخریدند و مابهالتفاوت را به صندوقهای سرمایه گذاری در سهام شاخص (Index Fund) واریز میکردند.
در حالی که دیگران پول قرض میکردند تا یک ماشین جدید و پرزرقوبرق بخرند، آنها در حال مذاکره برای خرید ماشینی با یک سال کارکرد از یک شرکت اجارهای بودند تا پنجاه درصد قیمت پایه را بپردازند و پول صرفهجوییشده را در املاک اجارهای یا کسبوکارهای کوچک سرمایه گذاری میکردند.
این تاکید فرهنگی بر سرمایه گذاری بدین معنا است که در طی چندین سال، احتمال به دست آوردن اندوختهای چشمگیر و گذران زندگی با استقلال مالی (Financial Independence) و بدون هیچگونه نگرانی توسط یک شخص کرهای ساکن آمریکا بسیار بیشتر از دیگر مهاجران میباشد. درست مانند مهندسین، با گذر سالیان، درصد بیشتر و بیشتری از ترازنامهی مالی خانوادهها از داراییهای درآمدزا تشکیل میشود.
زمانی که این رویکرد را به شیوهای عاقلانه در زندگی خود لحاظکنید، به شما کمک میکند که تصمیمات بهتری برای پول خود بگیرید؛ تصمیماتی که ممکن است در ابتدا کوچک به نظر بیایند، اما به لطف قدرت ترکیب مالی (Compounding)، در طی چندین دهه بسیار شگرف خواهند شد. یک ماشین دستهدو در اوایل زندگی میتواند بعدها تفاوت میان فورد (Ford) و بنتلی (Bentley) را برای شما رقم بزند؛ زمانی که ارزش خالصتان به قدری سودبخش میشود که میتوانید هر سال مبالغ هنگفتی را خرج کنید.