ارز رمزنگاری‌ شده NEO چیست؟ راهنمای کامل مبتدیان

• عبارت NEO به چه معناست؟
• NEO را از کجا تهیه کنیم؟
• Gas Coin چیست؟

NEO یک پلتفرم هوشمند از نسل قبل یعنی انت‌شرز (Antshares) و در یونانی به معنی جوان است. NEO تا به حال پیشرفت قابل توجهی داشته است و اکثر مردم NEO را به رشد یکباره می‌شناسند. با این‌حال، زمانی که دقیق‌تر نگاه ‌کنید، بحث‌های زیادی وجود دارد.

NEO که ” اتریوم چینی” نامیده می‌شود، تعهدهای زیادی دارد اما آیا به آن‌ها عمل می‌کند؟

قانون‌هایی به شکل کد

ابتدا بیایید درباره قراردادهای هوشمند بحث کنیم. با توجه به فرهنگ لغت (Black’s Law)، یک قرارداد اینگونه تعریف می‌شود: “یک توافق، پس از بررسی کافی درباره‌ی انجام یا عدم انجام یک کار خاص”. به نظر ساده است؟ قانون قرارداد یک مورد از قانون‌هایی است که جلوی مشکلات فراوانی را می‌گیرد. اما یک تغییر کلیدی در عصر دیجیتال درباره ی این قانون وجود دارد، این قراردادها برنامه نویسی شده هستند.

در ایالات متحده، قانون ESIGN در سال 2000 تصویب شد که استفاده از امضای دیجیتال را به عنوان یک ساختار قانونی مورد استفاده قرار داد. در چین، قانون قرارداد مشابه و استفاده قانونی از امضاهای دیجیتال در سال 2007 به تصویب رسید و همه‌ی این‌ها به این معنی است که سیستم حقوقی در حال حاضر دارای یک قلمرو دیجیتال است و بسیاری از فرصت‌های جدید را برای قراردادهای دیجیتال باز می‌کند.

قراردادها منجر به توافق میان دو نفر (یا بیشتر) و یا توافق میان گروهی از افراد می‌شود. اگر X اتفاق بیافتد، Y ارائه می‌شود. اگر X اتفاق نیافتد، از Z استفاده می‌شود. این ارتباط بسیار با ساختار برنامه نویسی علوم رایانه‌ای همخوانی دارد که در آن کدهای “if-then-else” به راحتی می‌تواند بر اساس قانون قرارداد سنتی ساخته شود و قانون را به کد تبدیل کند.

دیاگرام if-then-else

کلیدها و امضاهای دیجیتال، قلم‌های جدیدی هستند که حضور خود را در قراردادهای دیجیتال (که قبلا با کاغذ مورد استفاده قرار می‌گرفتند) به اثبات رسانده‌اند. قراردادهایی که در حال حاضر کدگذاری شده‌اند و از طریق سیستم عامل‌هایی مانند NEO به انجام می‌رسند.

سیستم NEO شامل موارد زیر است:

• الگوریتم تحمل خطای بیزانس Delegated Byzantine Fault Tolerance) DBFT) این یک نوع مکانیسم است (به جای اثبات سنتی کار / سهام) که به سیستم اجازه می‌دهد در برابر مسئله بیزانس و حفظ توافق حتی در صورت اقدامات خرابکارانه برخی گره‌ها، به اثبات قابل قبولی برسد.
• NeoX این سیستم توانایی اجرای بلاکچین‌های مختلف را ایجاد می‌کند
• قرارداد NEO مکانیزمی است که ایجاد یکپارچه قراردادهای هوشمند در محیطی مقیاس‌پذیر و با کارایی بالا را فراهم و زبان‌های کدنویسی موجود قبلی (به عنوان مثال C #، VB.Net، F #، Java، (Kotlin را در یکدیگر ادغام می‌کند.
• NeoFS این مورد یک سرویس است که اجازه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز را می‌دهد (مانند فضای ابری همتا به همتای Dropbox )
• NeoQ یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه است. که مسائلی را به وجود می‌آورد که به وسیله کامپیوترهای کوانتومی قابل حل نمی‌باشند و این مکانیزم باعث به وجود آمدن اطمینان از ضد کوانتوم بودن رمزنگاری می‌شود.

NEO اغلب” اتریوم چینی” نامیده می‌شود، چرا؟

نئو به عنوان یک ” فضای ابری عمومی” در نظر گرفته شده و بخشی از یک استراتژی بسیار بزرگ‌تر دولت چین در ایجاد پیش‌زمینه‌ای برای تبدیل شدن این کشور به یکی از قطب‌های صنعت بلاکچین است. آن‌ها معمولا توسعه‌دهندگان را به استفاده از ابزار و پلتفرم و توسعه اکوسیستم سوق می‌دهند. ما در حال حاضر این اتفاق را در تیم شهر Zion می‌بینیم.

شرکت خصوصی OnChain می‌خواهد مجموعه را هدایت کند.

KPMG  در نظر سنجی 50 شرکت برتر چینی خود، OnChain را یک غول خفته توصیف کرد. اگر نئو یک ابر عمومی است، OnChain یک ابر خصوصی است که توسط شرکت‌ها و سایر موسسات بزرگ استفاده می‌شود. هدف OnChain این است که شرکتی به بزرگی مایکروسافت یا اپل برای  بلاکچین باشد. آنها اولین تیم چینی برای ایجاد DNA  (شبکه‌های توزیع معماری‌شده) هستند. DNA از برنامه‌های کاربردی و قابلیت همکاری متقابل زنجیره (cross-chain interoperability) پشتیبانی می‌کند و می‌تواند با سیستم‌های کسب و کار سنتی و شبکه‌ها ادغام شود.

دیگر مشارکت قابل توجه شامل مذاکرات با وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن و همچنین فراهم کردن بستر ایجاد یک ایمیل بر پایه بلاکچین در سطح استفاده سرمایه‌گذاران برای Ali Cloud شرکت علی بابا است.

چرا این موضوع برای NEO مهم است؟

در نهایت، قابلیت همکاری بین نئو و شبکه‌ی OnChain وجود خواهد داشت که امکان دسترسی و استفاده بی‌سابقه برای هر دو شبکه را در کنار هم فراهم می‌کند.

چرا نئو با اتریوم تفاوت دارد؟

NEO از بسیاری از زبان‌های کدنویسی (مثلا C#، VB.Net، F#، Java، (Kotlin  پشتیبانی می‌کند در حالی که اتریوم دارای زبان اختصاصی خود به نام Solidity است، که به توسعه‌دهندگان بخصوصی برای انجام توسعه نیاز دارد. این بدان معنی است که یادگیری زبان سخت مخصوص آن، مانع ورود به سیستم است که می‌تواند از ورود تعدادی از توسعه‌دهندگان که می‌توانند به اکوسیستم وارد شوند، جلوگیری کند.

نقاط ضعف و نگرانی ها

نئو در کنار اینکه برحسب ضرورت تا 100 درصد قابلیت پیش استخراج دارد از مدل اثبات سهام (proof of stake) نیز پیروی کرده و به کاربرانش اجازه می‌دهد با نگه داشتن سکه‌ها در کیف پول خود، سکه‌های بیشتری (از نوعGAS) به دست آورند. سکه‌های NEO از طریق فروش جمعی توزیع می‌شوند که به افراد اجازه سرمایه‌گذاری در آن را می‌دهد، اما NEO  هنوز از طریق فروش سکه‌ها سرمایه به وجود می‌آورد. تا هنگامی که استخراجی وجود ندارد و به دست آوردن سکه فقط از طریق صدور توکن مقدور است، توزیع در این شبکه بسیار متمرکز خواهد شد.

همانطور که در مقاله قبلی ذکر شد، NEO به دو دسته تقسیم می شود: 50 میلیونی که از طریق فروش جمعی به فروش می‌رسد (و به مشارکت‌کنندگان اولیه داده می‌شود)، در حالی که 50 میلیون برای مدیریت و توسعه شبکه نئو  کنار گذاشته شده و به حالت رزرو درآمده است.

دوره حبس سرمایه (LOCK OUT)در 16 اکتبر سال 2017 پایان یافت و بودجه را برای استفاده برای توسعه و دیگر اهداف آزاد کرد.

• 10 میلیون NEO به توسعه‌دهندگان NEO و اعضای شورای NEO می‌رسد
• 10 میلیون NEO به عنوان انگیزه برای توسعه‌دهندگان در اکوسیستم NEO صرف می‌شود.
• 15 میلیون NEO در سایر پروژه های بلاکچین کمکی که توسط NEO استفاده می‌شود، سرمایه گذاری می‌کنند.
• 15 میلیون NEO نیز برای “احتمالات” اختصاص داده شده است.

برخی ممکن است احساس کنند که این میلیون‌ها NEO  که در دست توسعه دهندگان هستند می‌تواند  موجب تخریب بازار و سایر فعالیت‌هایی شوند که ممکن است بر قیمت یا روحیه اقتصاد تأثیر بگذارد.

همچنین برخی از موارد ذکر شده در بالا کمی مبهم هستند و ممکن است تشخیص مورد دقیق برای اختصاص بودجه مناسب آن، دشوار باشد. (که ممکن است در نهایت با تکامل پروژه به پایان برسد.).

قدرت و فرصت برای NEO

نئو یک شرکت خواهر به نام OnChain دارد که از لحاظ صنعت خدمات مالی به پختگی رسیده است. این شرکت در حال حاضر با دولت چین و ژاپن و شرکت‌های بزرگ از جمله Alibaba همکاری می‌کند.

نئو بیشتر یک مدل ابر عمومی متن باز در نظر گرفته می‌شود که جدا از OnChain خواهد بود، اما می‌تواند از نظر عملکرد زنجیره‌ای متقابل، شبیه به NeoX باشد.

برای نگهداری NEO به شما GAS پاداش داده می‌شود

GAS همانند”اتر” برای شبکه “اتریوم”  به عنوان سوخت استفاده از اکوسیستم عمل می‌کند. تفاوتش با NEO این است که GAS نماد توکن شبکه است. (مشابه توکن‌های STEMIT، STEEM و STEM DOLARS، SBD)

با استفاده از الگوریتم اجماع اثبات سهام، با ایجاد هر بلوک جدید تعدادی سکه Gas ایجاد می‌شود. این تعداد در ابتدا 8 Gas به ازای هر بلاک خواهد بود که هر سال یک عدد کاهش خواهد یافت (بنابراین در سال دوم7  Gas در سال سوم 6  و به همین ترتیب ادامه خواهد داشت.) تولید Gas  تا 100 میلیون ادامه خواهد داشت و پس از آن سکه‌ی دیگری تولید نخواهد شد. نئوبرای سرمایه‌گذارانی که نیاز به استفاده از شبکه و سرویس‌هایش دارند، Gas تولید می‌کند. این قضیه باعث ایجاد موج خرید (تقاضا) می‌شود، و به دلیل استفاده این توکن در پروژه‌های Neo تقاضا بالا خواهد رفت و این برای دارندگان توکن نئو  خوب خواهد بود.

بنابراین NEO «اقتصاد هوشمند نسل بعدی» است؟

هنوز مشخص نشده است. ما می‌دانیم که امضاهای دیجیتال به عنوان یک قرارداد، نتیجه قانونیcopacetic  است. بر پایه این حق قانونی،  NEOشروع خوبی است. اما نکته‌ی کلیدی این است که آیا مردم واقعا از این سیستم استفاده می‌کنند و آیا تقاضا وجود دارد؟

با این وجود، NEO و تیم آن در حال انجام حرکتی بزرگ برای ایجاد ریشه‌های عمیق در قاره آسیا و فراتر از آن هستند (همانطور که در مناطق غربی دیده می شود). معماری متمرکز توسعه دهنده قطعا به همان اندازه که توسعه دهندگان جدیدی را در بر می‌گیرد، سریع‌تر از سایر پروژه‌هایی که دارای منحنی‌های شتاب بیشتری هستند، پرداخت می‌شود.

همه‌گیری سریع فن‌آوری در آسیا به عنوان کلیات کار به علاوه نقش حیاتی آن به عنوان تولید کننده (از جمله ASIC برای استخراج ) باعث می‌شود که منطقه (مکان‌هایی که نئو  در آن‌ها پایگاه دارد)توسعه‌ی بسیاری یابد. بازار آسیا مانند چین، ژاپن و بسیاری از کشورهای دیگر بی سر و صدا تبدیل به قدرت در صنعت بلاکچین و فین‌تک تبدیل خواهد شد.

NEO به خوبی برای رشد در آینده و ادامه‌ی مسیر خود هماهنگ شده است.

آیا NEO  همان اقتصاد هوشمند آینده است؟ خواهیم دید.